مقایسه میزان صدمات پرینه در کنترل پرینه با دست و بدون کاربرد دست حین زایمان

سابقه و هدف: آسیب های پرینه از مشکلات شایع زایمان طبیعی بوده که سلامت و کیفیت بعدی زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. این مطالعه با هدف تاثیر کنترل پرینه با روش های Hands on و Hands off بر صدمات پرینه حین زایمان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی بوده که نمونه های آن را ۶۰۰ زن نخست زا تشکیل دادند که به طور تصادفی به دو گروه Hands on و Hands off (۳۰۰ نفر در هر گروه)تقسیم شدند. در روش on Hands وقتی کراونینگ سر انجام شد، ماما انگشت نشانه، میانی، انگشت حلقه و انگشت کوچک دست چپ خود را روی اکسی پوت جنین قرار می داد به طوری که همزمان توسط انگشتان نشانه و شست دست راست به طور u شکل بر بخش خلفی پرینه فشار وارد می شد. در روش off Hands در مرحله خروج عملکرد ماما بیش تر انتظاری بود و موفقیت چرخش خارجی، زایمان شانه ها و بقیه بدن را مشاهده می نمود. داده ها با استفاده از نرم افزار ۱۹ SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و T-Test مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دو گروه از نظر میزان صدمات کلی پرینه تفاوت آماری معنی داری نداشتند (۷/۰=p). بیش ترین آسیب مشاهده شده در هر دو گروه ، پارگی درجه ۱ پرینه بوده است. در گروه off Hands تروماهای درجه ۳ ( ۰۱/۰ =p) و میزان اپی زیاتومی (۰۰۳/۰= p ) به طور معنی داری کم تر از گروه Hands on بوده است ولی میزان پارگی پری یورترال در گروه off Hands به طور معنی داری بیش تر از گروه Hands on بوده است (۰۱/۰ =p). بین دو گروه از نظر طول مدت مرحله دوم زایمان و پیامدهای نوزادی تفاوتی وجود نداشت. استنتاج: در مطالعه حاضر کاربرد روش off Hands سبب کاهش موارد اپی زیاتومی و پارگی های درجه ۳ کانال زایمانی شده است بنابراین میتوان آن را به عنوان یک روش ایمن برای زایمان توصیه نمود.

Keywords:

Labor , perineal lacerations , hands on , hands off , زایمان , آسیب های پرینه , Hands on , Hands off