بررسی تغییرات فشارچشم در دو روش جراحی اکستراکپسولار و فیکو در بیماران مبتلا به کاتاراکت مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی بوعلی سینا، سال ۱

سابقه و هدف: بیماری کاتاراکت از شایع ترین بیماری های چشمی است. این پژوهش به منظور بررسی اثر جراحی کاتاراکت روی فشار چشم بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی سینای ساری انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه بیماران مبتلا به کاتاراکت از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و ۶۰ بیمار وارد مطالعه شد. ۳۲ نفر تحت جراحی کاتاراکت به روش اکستراکسپولار و ۲۸ نفر تحت جراحی کاتاراکت به روش فیکو قرار گرفتند. این مطالعه در پنج مرحله ۲۴ ساعت قبل از عمل، ۳۰ دقیقه قبل از عمل، ۲۴ ساعت بعد از عمل، هفته اول بعد از عمل و ماه اول بعد از عمل انجام شد. در این نوبت ها با استفاده از تونومتر گلدمن متصل به اسلیت لمپ فشار چشمی بیماران توسط جراح چشم پزشک اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار فشار چشمی بیماران در روش اکستراکپسولار در زمان های تعیین شده به ترتیب ۱۱/۲ ± ۷۵/۱۴، ۹۱/۱ ± ۳۸/۱۴، ۶۵/۱ ± ۵۳/۱۴، ۵۸/۲ ± ۲۸/۱۴ و ۸۲/۲ ± ۷۲/۱۴ بود. همچنین میانگین و انحراف معیار فشارچشمی بیماران و روش فیکو در همین زمان ها برابر با ۳۰/۲ ± ۱۴/۴، ۶۳/۲ ± ۴۳/۱۴، ۷۷/۰ ± ۵۷/۱۴، ۷۳/۰ ± ۰۴/۱۴ و ۹۵/۰ ± ۲۵/۱۴ بود. از لحاظ تغییرات در فشار داخل چشمی تفاوت معنادار آماری بین دو روش جراحی و همچنین بین نتایج قبل و یک ماه پس از جراحی در هیچ یک از روش های مورد بررسی وجود نداشته است. استنتاج: با توجه به عدم وجود تفاوت معنادار آماری ممکن است بتوان این دو جراحی را در زمینه تغییرات ایجاد شده در فشار داخل چشم مشابه هم در نظر گرفت.

Keywords:

Çataract , intraocular pressure (ÏÔP) , Phaco , extracapsular , surgery , کاتاراکت , فشار داخل چشم , فیکو , اکستراکپسولار , عمل جراحی