سرواپیدمیولوژی بیماری لپتوسپیروزیس در مشاغل در معرض خطر در استان مازندران، ۱۳۸۷-۱۳۸۶

سابقه و هدف: لپتوسپیروزیس (تب هفت روزه یا بیماری ویل) یک بیماری زئونوتیک اسپیروکتی است که افراد در معرض خطر آن کارکنان مشاغلی نظیر کشاورزی، دامداری، کشتارگاهها، صیادان و کارکنان معادن هستند. با توجه به گزارش موارد متعددی از این بیماری در استان مازندران و اینکه مشاغل ذکر شده از اصلی ترین مشاغل این استان می باشد مطالعه حاضر با هدف سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در آنها انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی افراد شاغل در پنج شغل از مشاغل در معرض خطر بیماری لپتوسپیروزیس (کشاورزان، دامداران، کارکنان کشتارگاه، کارکنان معادن و ماهیگیران) (به صورت توصیفی - مقطعی و با روش نمونهگیری طبقه بندی شده)، انجام شد. در هر کدام از مشاغل مذکور از ۱۰۰ نفر ۵ سیسی نمونه خون گرفته شد و پس از جدا نمودن سرم تحت آزمایشIFA (تیترآنتی بادی ۱/۱۰ £) قرارگرفت. پرسشنامه حاوی اطلاعات در زمینه های سن، جنس و شغل توسط فرد نمونه گیر در جدول مادر تکمیل شد و نتایج بوسیله نرم افزار SPSS مورد پردازش قرار گرفت.یافته ها: نتایج بررسی سرولوژیک روی نمونه سرم آزمودنی ها نشان داد که شیوع عفونت لپتوسپیرا در گروه کشاورزان ۲۹.۵ درصد، گروه دامداران ۶ درصد، گروه کارکنان کشتارگاه ۴ درصد، گروه کارکنان معادن ۱۲.۵ درصد و گروه ماهیگیران ۱۸ درصد می باشد (تیترآنتی بادی£ IFA ۱/۱۰).استنتاج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که در بین گروه های شغلی در معرض خطر، کشاورزان بیشترین درصد ابتلا به لپتوسپیروز و کارکنان کشتارگاه کمترین درصد ابتلا به این بیماری را داشتند.

Keywords:

eptospirosis , risk factors , epidemiology , occupations , لپتوسپیروزیس , اپید میولوژی , ریسک فاکتورها , مشاغل