تاثیر توکسین بوتولینیوم در درمان مبتلایان به فیشر آنال مزمن آیدیوپاتیک

سابقه و هدف: فیشر آنال مزمن ایدیوپاتیک، بیماری طولانی مدتی است که با دفع دردناک مدفوع و خونریزی همراه است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه تاثیر تزریق توکسین بوتولینیوم (BT) و جراحی در درمان بیماران مبتلا به این بیماری می باشد.مواد و روش ها : در یک کارآزمایی بالینی ۴۰ بیمار مبتلا به CIAF ، به طور مساوی (هر گروه ۲۰ نفر) تحت تزریق ۲۰ واحد BT در دو طرف فیشر یا جراحی اسفنکتروتومی جانبی داخلی (LIS) قرار گرفتند. بیماران از نظر عوارض و بهبودی یک هفته، یک، دو و چهار ماه پس از درمان پیگیری شدند.یافته ها: میزان بهبودی در گروه LIS در ماه اول، ۸۰ درصد (۱۶ نفر) بود در حالی که گروه BT بهبودی نداشت (P<۰.۰۵) در ماه چهارم ۱۷ نفر از گروه جراحی و ۱۱ نفر از گروه BT بهبود یافته بودند (P=۰.۰۸۲)شدت درد در هفته اول در هر دو گروه به طور معناداری کاهش یافت (P<۰.۰۵) این کاهش در گروه BT تا ماه اول ادامه داشت و پس از آن تا پایان پیگیری کاهش معناداری نیافت. ولی به طور کلی میزان درد در تمام مراحل پیگیری در گروه LIS به طور معناداری کمتر از گروه BT بود (P<۰.۰۵) عوارض جانبی در دو گروه تفاوت معنادار نداشت.(P<۰.۰۵) استنتاج: بهبودی در بیماران پس از تزریق BT با LIS تفاوت معناداری نداشته ولی دیرتر ظاهر می شود. BT می تواند به عنوان اولین قدم درمانی برای بیماران CIAF انجام شود. جهت مشاهده اثرات درمانی آن پیگیری بیماران حداقل تا ۴ ماه ضروری است.

Keywords:

Lateral internal sphincterotomy , Botulinum toxin , chronic idiopathic anal fissure , فیشر آنال مزمن ایدیوپاتیک , توکسین بوتولینیوم , اسفنکتروتومی جانبی داخلی