ارزیابی تاثیر دو روش درمانی مانیپورلاسیون ستون فقرات و اولتراسوند در بیماران مبتلا به کمردرد با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی

سابقه و هدف: علی رغم تحقیقات گسترده، کاربرد الکترومیوگرافی سطحی (SEMG) در ارزیابی توان بخشی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن هنوز به طور قطعی، مشخص شده است. در این مطالعه تصادف بالینی، آثار تکنیک درمانی مانیپولاسیون ستون فقرات (SMT) و امواج ماورا صوت در درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن، بااستفاده از SEMG مقایسه شد. هدف این مطالعه، بررسی آثار کوتاه مدت و دراز مدت دو تکنیک فوق بر درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن و میزان تحمل عضلات ناحیه پشت بوده است. مواد و روش ها: پس از اخذ مجوز از کمیته اخلاق پزشکی، ۱۲۰ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن، به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. میزان درد، ناتوانی در انجام فعالیت های روزانه و میزان تحمل عضلات ناحیه پشت با استفاده از الکترومیوگرافی قبل از درمان، بلافاصله بعد از درمان و شش ماه بعد ارزیابی شد.یافته ها: پس از درمان میزان تحمل عضلانی در هر دو گروه به طور قابل توجهی افزایش یافت (P<۰.۰۱). تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میزان پیشرفت در گروه آزمون (P<۰.۰۱) بیش تر از گروه کنترل بود و این اختلاف، در عضله مالتی فیدوس (Multifidus) از نظر آماری معنی دار بود. در ارزیابی شش ماهه، هر دوگروه از نتایج درمان، بهره مند بودند و در گروه آزمون، پیشرفت بیش تری را نشان دادند. استنتاج: مطالعه حاضر نشان می دهد که کاربرد الکترومیوگرافی سطحی می تواند به عنوان ابزار غیر تهاجمی، در ارزیابی تکنیک های درمانی مورد استفاده قرار گیرد: همچنین ثابت شد که هر دو تکنیک درمانی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن مفید است و بیمارانی که برایشان تکنیک SMT انجام می شود پیشرفت بهتری را نشان می دهند.

Keywords:

Ëlectromyography , Back pain , Physiotherapy , الکترومیوگرافی , کمردرد , فیزیوتراپی