ارزیابی کنترل و تنظیم سازه های آب بند و آبگیر در کانال های انتقال آب متناسب با نیاز آبی گیاه و تحویل روزانه

شبکه های انتقال و توزیع آب از مهم ترین عواملی هستند که عملکرد آنها مستقیما بر مدیریت آب و آبیاری تاثیر گذار است. لذا مدیریت، کنترل بهره برداری و توزیع و تحویل آب در این شبکه ها امری کاملا ضروری می باشد. در حال حاضر با توجه به محدودیت منابع آب و افزایش نسبی سطح رفاه اجتماعی، کشاورزان تمایل کمتری به آبیاری شبانه دارند. این در حالی است که در عمده شبکه های آبیاری کشور، بهره برداری از کانال ها بصورت مرسوم (۲۴ ساعته) است. در این تحقیق، تحویل و توزیع آب بصورت شب خاموشی در کانال عقیلی شرقی ارزیابی شده و با روش مرسوم مقایسه می شود. برای این منظور، تحویل ۱۲ ساعته (با فرض برابر بودن طول شب و روز) و تحویل ۶ ساعته (متناسب با نیاز آبی گیاه در حد امکان) بررسی شده است. با کاهش مدت زمان آبیاری و به همان نسبت افزایش دبی تحویلی به گونه ای برنامه ریزی شده است که در حجم آب تحویلی تغییری بوجود نیاید. به عنوان نمونه در تحویل ۱۲ ساعته که مدت زمان آبیاری به نصف کاهش می یابد، دبی تحویلی طی ۱۲ ساعت نسبت به حالت مرسوم به دو برابر افزایش می یابد. به منظور شبیه سازی کانال از مدل هیدرودینامیک و جهت ارزیابی و مقایسه نتایج از شاخص های ارزیابی عملکرد استاندارد استفاده شد. نتایج نشان داد که می توان ضمن اطمینان از داشتن راندمان و کفایت مطلوب، مدت زمان آبیاری را کاهش داد و بصورت شب خاموشی نیز آبیاری را انجام داد.

Keywords:

آبیاری شب خاموشی , ارزیابی عملکرد , بهره برداری بهینه , شبیه سازی