طراحی سالوتوژنیک و بیوفیلیک به عنوان رویکردهای درمانی در معماری پایدار

طراحی مراکز درمانی با توجه به گستردگی خدمات، طیف وسیع استفاده کنندگان و استانداردهای عملکردی از جمله طراحی های پیچیده محسوب می شود. اصولا اغلب طراحان بر روی حل روابط فضایی متمرکز میشوند و از پرداختن به جنبه های دیگر و به خصوص جنبه های روحی روانی باز میمانند. طراحی سالوتوژنیک به جای اینکه صرفا بیماری را درمان کند، سعی در ترویج و حمایت از سلامت فعال دارد. طراحی بیوفیلیک به مشارکت انسان با طبیعت به منظور کمک به روند درمان (بیماران) اشاره دارد. در اینجا، ریچارد مازوخ، متخصص مراقبت های بهداشتی از شرکت طراحی و فناوری جهانی IBI Group، بسیاری از پروژه هایی را که شرکت او اخیرا در سراسر بریتانیا ارائه داده است معرفی و این مفاهیم را به صورت عملی نمایش میدهد. در این مقاله که پژوهشی تحلیلی-توصیفی است که از منابع کتابخانه ‍ایی و پایگاه های داده برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. در این مطالعه پس از بررسی اصول سالوتوژتیک و بیوفلیک عوامل ایجاد کننده آن به ارگونومی و مشکلات محیطی ارگونومی مراکز درمانی پرداخته شد و عوامل محیطی مانند نور و رنگ، سر و صدا و شلوغی، تهویه و جانمایی مناسب وسائل، مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. در پایان به این نتیجه رسیدیم که با رعایت اصول ارگونومی در محیط درمانی سبب افزایش مدیریت و کنترل پذیری افراد و به تبع آن موجب ایجاد حس انسجام میشویم.

Keywords:

سالوتوژنیک , بیوفیلیک , فضای درمانی , معماری پایدار