جریان شناسی درونی جامعه اسرائیل: راست گرایان افراطی مذهبی

از میان جناح های موجود در اسرائیل، راستگرایان را به طور کلی می توان به سه گروه راست گرایان میانه، افراطی و افراطی مذهبی تقسیم کرد که دو گروه اول عمدتا دارای گرایشات لائیک و گروه سوم دارای گرایشات به شدت مذهبی یهودی است. مقاله حاضر به بحث پیرامون شاخه اخیر می پردازد. این گروه از پیش از تاسیس رژیم اسرائیل تاکنون همواره در سیاست صهیونیستی نقش آفرینی کرده و نماینده تندترین گرایشات بوده اند و همواره با هر نوع سازش یا عقب نشینی از مواضع یهودی و صهیونیستی مخالفت کرده اند. تا زمانی که رژیم صهیونیستی هر روز اراضی بیشتری را از فلسطینی ها تصرف می کرد و به اصطلاح رو به ترقی بود، این گروه راضی به نظر می رسیدند، اما از زمانی که مسئله طرح صلح با اعراب در کمپ دیوید و عقب نشینی از سینا، و سپس صلح با فلسطینی ها، عقب نشینی از برخی سرزمین های اشغالی، تشکیل دولت فلسطین و عقب نشینی از لبنان مطرح شد این گروه مخالفت های شدیدی ابراز داشته اند و جدیدترین این مخالفت ها، مخالفت باطرح شارون برای عقب نشینی از غزه بود. ; به عنوان مثال طرح شارون برای تخلیه شهرک های یهودی نشین نوار غزه، مخالفت شدید راست گرایان افراطی خصوصا مذهبیون را در پی داشت که با اقداماتی نظیر صدور بیانیه، تهدید وزرای افراطی به خروج از کابینه با هدف سقوط دولت شارون، برپایی تظاهرات، نوشتن شعارهای مستهجن بر سنگ قبر رابین و همسرش، حملات شهرک نشینان مسلح به فلسطینی ها، تهدید شارون به قتل و اقدامات دیگر مخالفت خود را ابراز داشته اند. با نزدیک تر شدن زمان عقب نشینی، گروه های صهیونیست دست راستی – خصوصا گروه ”رواوا“ – با فراخواندن هواداران خود به حمله به مسجدالاقصی به قصد ویران کردن آن، سعی در انصراف دولت از اجرای طرح عقب نشینی از غزه داشتند. صرف نظر از عدم موفقیت آنان در برنامه هایشان، این مخالفت ها از چند جهت قابل تحلیل بود از جمله: تحت فشار قرار دادن دولت، تحریک افکار عمومی جامعه اسرائیل و دامن زدن به ناآرامی در میان فلسطینی ها با هدف پیچیده و بحرانی کردن اوضاع که هدف تمامی این اقدامات، ممانعت از تخلیه نوار غزه بود. ; به هر حال، دولت اسرائیل تا آنجا که این قبیل مخالفت ها قابل کنترل باشد، از آن استقبال می کند، زیرا می تواند با تمسک به آنها، امتیازات هر چه بیشتری از آمریکا و همچنین از فلسطینی ها دریافت کند و متقابلا از خود چهره یک دولت صلح طلب بسازد و به جهانیان بگوید در راه صلح با چه مشکلات و مخالفت های داخلی مواجه است و همچنین بدین وسیله سوابق جنایت آلود خود را پوشش دهد. ; صرف نظر از ابعاد سیاسی مسئله – که به گوشه ای از آن اشاره شد – این مقاله درصدد پاسخ گویی به این سوال است که علت اصلی این گونه رفتارهای صهیونیست های افراطی که ریشه در عقاید و باورهای یهودی- صهیونیستی آنها دارد چیست و آیا می توان صرفا با گفتگوها و زد و بندهای سیاسی، این مشکل را حل نمود یا خیر؟ برای پاسخ به این سوالات باید با نگاهی تحلیلی – تاریخی به مسئله نگریسته شود. ;