اثر حاد برنامه های تمرینی مختلف بر عملکرد تیر اندازی و کنترل پاسچر افراد نظامی

مقدمه و هدف: تیراندازی یکی از ارکان اصلی نظامی­ گری می­ باشد. در حال حاضر در خصوص  تاثیر برنامه­ های تمرینی کوتاه مدت بر عملکرد تیراندازی نتایج روشنی وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر حاد فعالیت هوازی، کشش ایستا و تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد تیراندازی و کنترل پاسچر افراد نظامی بود.مواد و روش ها: در پژوهش حاضر ۳۶ مرد تازه­ کار نظامی در دامنه سنی ۲۵ - ۱۸ سال مشارکت داشتند. آزمودنی­ ها به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی ۹ نفری فعالیت هوازی، کشش ایستا، ثبات مرکزی و کنترل تقسیم شدند. شرکت ­کنندگان در هر یک از مراحل پیش و پس ­آزمون ۲۰ شلیک با تپانچه بادی انجام دادند. عملکرد تیراندازان با استفاده از دستگاه اسکت ارزیابی شد و همزمان اطلاعات مرکز فشار آزمودنی ­ها با استفاده از سیستم اندازه ­گیری توزیع فشار کف پایی ثبت گردید.  به منظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه ­گیری مکرر در سطح معناداری ۰.۰۵ استفاده شد.یافته ها:  نتایج نشان داد، میانگین نوسانات قدامی- خلفی (AP) و داخلی- خارجی (ML) ­مرکز فشار در گروه تمرین ثبات مرکزی به طور معناداری کمتر از تمرین هوازی،کشش ایستا و حالت کنترل بود (۰.۰۵تیراندازی نتایج نشان داد میانگین امتیاز رکورد تیر در گروه تمرین هوازی به طور معناداری از گروه­ های دیگر بالاتر بود (۰.۰۵کشش ایستا به طور معناداری از حالت کنترل پایین­تر بود (۰.۰۵تمرین هوازی به طور معناداری از برنامه­ های دیگر کمتر بود (۰.۰۵تیراندازی تاثیرگذار است. تمرین ثبات مرکزی با وجود  بهبود تعادل، تاثیر مثبتی بر عملکرد تیراندازی ندارد.

Keywords:

تیراندازی , کنترل پاسچر , تمرین هوازی , کشش ایستا , تمرین ثبات مرکزی