تاثیر یک دوره تمرین شنا بر میزان حافظه و اینترلوکین ۶ در هیپوکامپ و پرفرونتال کورتکس موش های مبتلا به ترومای مغزی

مقدمه و هدف: ترومای ­مغزی یکی از شایع­ ترین علل آسیب به سیستم عصبی مرکزی است که می­ تواند باعث مرگ و ناتوانی­ های بلندمدت شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرین شنا بر میزان حافظه و اینترلوکین ۶ در هیپوکامپ و پرفرونتال کورتکس موش­ های مبتلا به ترومای مغزی است.مواد و روش­ ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی و توسعه­ ای بود. تعداد ۴۰ سر موش نر نژاد NMRI به صورت تصادفی ساده به ۲ گروه مساوی (موش­ های تمرین و موش­های بدون تمرین) تقسیم شدند. موش­ های گروه تمرین از سن ۲۸ روزگی تا سن ۸۰ روزگی به مدت ۸ هفته (۵ روز در هفته) تحت انجام تمرین شنا قرار گرفتند. بعد از اتمام پروتکل ورزشی هرگروه به روش تصادفی ساده به ۲ گروه مساوی، موش­ های بدون تمرین (کنترل، تروما) و موش ­های تمرین (تمرین شنا، تمرین شنا + تروما) تقسیم شدند. در انتهای هفته هشتم، القای تروما در گروه تمرین شنا + تروما و تروما با روش سقوط وزنه، بر روی ناحیه تمپورال راست تنظیم و انجام شد. ۱۴ روز پس از القای تروما موش ­ها مورد سنجش حافظه تشخیص شی جدید قرار گرفتند. تحلیل آماری از طریق آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری ۰.۰۵≥P و با استفاده از نرم ­افزار SPSS-۲۶ صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که ۸ هفته تمرین شنا باعث افزایش معنادار میزان حافظه در موش­ های مبتلا به ترومای­ مغزی می­شود (۰.۰۰۱=P). همچنین ۸ هفته تمرین شنا باعث کاهش معنادار میزان اینترلوکین ۶ در پرفرونتال کورتکس موش­ های مبتلا به ترومای ­مغزی می­ شود (۰.۰۰۳=P) ولی این کاهش در هیپوکامپ معنادار نبود (۰.۰۷۶=P).بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد تمرینات شنا قبل از ترومای مغزی از طریق مکانیسم­ هایی از جمله کاهش سطح سایتوکاین­ های پیش التهابی مانند اینترلوکین ۶ می ­تواند باعث کاهش التهاب و اختلالات حافظه ناشی از ترومای مغزی شود.

Keywords:

تمرین شنا , حافظه , اینترلوکین ۶ , هیپوکامپ , پرفرونتال کورتکس , ترومای مغزی