ارائه یک رویکردی نوین در بررسی رابطه بین نگرش سکوت سازمانی با تعهد، رضایت و عملکرد شغلی کارکنان

در تبیین نتایج این تحقیق میتوان بیان نمود که یکی از مهمترین عوامل در بهبود نگرشهای شغلی کاهش نگرشسکوت سازمانی است. سکوت سازمانی پیامدهای جبران ناپذیری برای سازمان به دنبال دارد. یک عامل ریشه سکوتسازمانی مجموعه باورهایی است که مدیران اغلب بصورت تلویحی درباره کارکنان و درباره ماهیت مدیریت دارند کهموجب شکل گیری نگرش سکوت سازمانی میگردد. بنابراین باورهای مدیریتی نقش ویژهای در ایجاد سکوت سازمانیدارند. یک سری شرایط سازمانی و محیطی و نیز متغییرهای فردی، این باورها را تقویت میکنند. این باورها، به همراهترس مدیریت از بازخوردهای منفی، منجر به انواع قابل پیش بینی از ساختارها و سیاستهای سازمانی و مدیریتیمیشود که مانع از جریان اطلاعات در سازمان میشود. با این وجود تحقیقات نشان داده است که کارکنان اغلب زمانیکه مدیران از آنها درخواست بیان نظرات و ایده هایشان را دارند، احساس ناامنی کرده و معتقدند نظرات و پیشنهادهایآنها ممکن است تعادل فعلی سازمان را بر هم زده و موجب ناراحتی و آشفتگی مدیران شود. این احساس عدم وجودامنیت موجب می شود که کارکنان بصورت ناخودآگاه یا خودآگاه تصمیم به سکوت بگیرند. همچنین در سازمانهایدولتی کشور ما مسائلی همچون ترس از تخریب تصورات ذهنی خوبی که از فرد در ذهن است؛ ترس از اینکه فرددردسر ساز قلمداد شود و یا با دیدی منفی نگریسته شود؛ ترس از تخریب روابط؛ ترس از تلافی، مجازات و تنبیه؛ ترساز داشتن تاثیرات منفی برای دیگران وجود دارد، که نشان دهنده پدیده سکوت در سازمانها می باشند. نتیجه اینپژوهش نیز بخوبی آشکار نمود یکی از عواملی که قادر به کاهش میزان رضایت شغلی در بین کارکنان است، نگرشسکوت سازمانی میباشد. پژوهشگران و محققان در نتایج و تحقیقات خود به این نکته تاکید نموده اند که سکوتسازمانی یک فرایند سازمانی ناکاراست که هزینه بر و تلاش بر است و میتواند اشکال مختلفی مانند سکوت جمعی درجلسات، سطوح پایین عملگرایی در طرح و برنامه های پیشنهادی، سطوح پایین آوای جمعی داشته باشد. با توجه بهاینکه تعهد سازمانی یک نگرش درباره وفاداری کارمندان به سازمان است، سکوت سازمانی میتواند موجب فاصله بیننیروی انسانی و سازمان گردد. بنابراین عدم تعهد شغلی یکی از پیامدهای سکوت سازمان میباشد. نتیجه این پژوهشنیز بخوبی آشکار نمود یکی از عواملی که قادر به کاهش سطح تعهد سازمانی در بین کارکنان است، نگرش سکوتسازمانی میباشد. سکوت سازمانی احساس بی ارزش بودن، درک فقدان کنترل و ناسازگاری شناختی را به وجودمی آورد که منجر به کاهش انگیزش و پایین آمدن سطح عملکرد شغلی کارکنان میشود. از سوی دیگر از نتایجتحقیقات فوقالذکر به نظر میرسد عموم محققین و صاحبنظران معتقدند سکوت یک علامت بسیار مهم بیماری،استرس، پیری، افسردگی و یا ترس در سازمان به شمار میرود و مدیران باید در اولین فرصت عامل آنرا ردیابی وبرطرف نمایند. بی تفاوتی به این عارضه میتواند موجب تقلیل سطح عملکرد شغلی گردد که نهایتا موجب کاهشبهره وری سازمانی میگردد.

Keywords:

سکوت سازمانی , تعهد , عملکرد شغلی