منظر شهری و توسعه شهری پایدار براساس عملکرد حقوق شهروندی

این مقاله بر آن است به طورکل ساختارمنظرشهرایرانی سندی سه بعدی ازهویت سنتی وفرهنگ مردم آن شهرمی باشد و مسئولیت هرمعمار وشهرساز است که باخلق آثارمطلوبش ازبافت و فرهنگ شهروندان درهرمنطقه را رعایت کنند وحس خرسندی رابا زیبایی شناسی اثرخود به آنان القا کند. با توجه به اهمیت ویژه ای که منظر در سلامت روان و فرهنگ هرجامعه دارد داشتن طراحی و الگوی مناسب منظر شهری از دیدگاه و خاطرنشان شهروندان می باشد و مدیریت شهری پایدار توسط معمار تعبیه می گردد ودر ذهن شهروند امتیازی محسوب می گردد بر این باور که حقوق شهروندان در تعامل با زیستگاه هایشان حفظ شده واز لحاظ روانشناسی این ساختار و تعامل بین طبیت وانسان هاست که برای ادامه بقا به هم نیاز دارند پس آرایش و انتظام کالبدی ولذا فرم درکشده از یک شهر هدف منظرشهری نیست بلکه باتوجه به اینکه شهروند، بخشی ازمبلمان شهری می باشد می توان گفت با طراحی الگو مناسب یا حفظ درست منظر شهری حالات و روحیات سالم شهروندان در نگه داری ومدیریت شهری پایدار/هوشمند تاثیر داردهمچنین شهرها تنها زمانی می توانند برای مردم چیزی فراهم کنند که خود آنها ایجادش کنند . توسعه مدیریت پایدار شهری ایده آل نه تنها سبب افزایش کیفیت زندگی افراد می شود بلکه موجب پیشگیری از ناآرامی ها، استرس ها، هرج ومرج درسطح و سیمای شهر و در نتیجه موجب عدم تنش در محیط زندگی افراد می شود بر این اساس امر باعث بالا رفتن میزان برقراری ارتباط افراد با یکدیگر و آگاهی مردم از حقوق و قوانین شهری و همچنین مشارکت شهروندان در حیطه اداره امور شهر خودبه عنوان حقوق هرشهروند می باشد می تواند به بیشتر شدن توسعه پایدار تاثیر زیادی بگذارند.

Keywords:

منظر شهری , توسعه شهری پایدار , حقوق شهروندی , مدیریت شهری , معماری پایدار