بررسی تاب آوری شهر در برابر مخاطره سیلاب با رویکرد پداقند غیر عامل (نمونه موردی: شهرستان چالوس)

امروزه برنامه ریزی و مدیریت بحران ها بر اساس رویکرد پدافند غیرعامل از مهمترین مسائل قابل بحث در شهرها و کلان شهرها می باشد. شهر چالوس یکی از مهم ترین شهرهای شمال کشور و استان مازندران می باشد که در طی سال پذیرایی تعداد زیادی گردشگر و توریست می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری مناطق شهر چالوس براساس اصول پدافند غیرعامل با تاکید بر اصول پدافند غیرعامل می باشد. برای رسیدن به این هدف، به شناسایی شاخص ها و عوامل موثر در میزان آسیب پذیری شهرها با استفاده از نظر کارشناسان و خبرگان پرداخته شد سپس از روش آنتروپی شانون برای وزن دهی شاخص ها و معیارها استفاده شد و در نهایت با استفاده از روش تاپسیس فازی، رتبه بندی مناطق ۱۲ گانه شهر چالوس به لحاظ میزان آسیب پذیری صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد، که منطقه۱۴ از اولویت برتری نسبت به سایر مناطق برخوردار است. و میزان آسیب پذیری آن نسبت به سایر مناطق کمتر می باشد در حالی که منطقه ۹ با توجه به تمرکز مراکز حیاتی ، آسیب پذیرترین منطقه محله محسوب می شود.

Keywords:

پدافند غیرعامل , آسیب پذیری , شریان های حیاتی , تاسیسات شهری , چالوس