بررسی هویت شهری و معیارهای آن در محلات سنتی و بافت فرسوده (نمونه موردی: محله نعمت آباد منطقه ۱۹ تهران)

یکی از نیازهای اجتماع انسانی احساس امنیت و حس تعلق است در این راستا هویت و عناصر هویتی در زندگی انسان موجب آرامش و ایجاد اعتمادبه نفس و میل به داشتن تلاشی مستمر همراه با احساس امنیت می شود. امروزه با ایجاد شهرهای جدید حس تعلق و ارتباط بین ساکنین محله کاهش پیداکرده اما از طرفی در بافت های قدیمی و سنتی شاهد مراوادات و همبستگی بیشتری در بین ساکنین هستیم که در این بین مولفه هایی همچون مولفه های انسانی، طبیعی و مولفه های مصنوع نماینگر می باشد. اگر در محلات به مسائلی همچون احساس عضویت، تاثیرگذاری، برآورده سازی نیازها و پیوسته ای عاطفی توجه شود به مراتب حس تعلق خاطر نیز افزایش خواهد یافت.برای ایجاد همبستگی و تشویق به مشارکت شهروندان می توان از آن ها در مسائل و پیش آمده ای محلی طلب یاری کرد تا با ارائه نظرات و راه حل های خود، خود را به عنوان یک عنصر حیاتی و تاثیرگذار در محله تلقی کنند.در این تحقیق به پتانسیل های محلی طی جداول مذکور اشاره شد که می توان با برنامه ریزی های درست و کارآمد جهت رشد و توسعه و تقویت حس تعلق خاطر در شهروندان گام های مثبتی برداشت و راهکارهای تاثیرگذاری در جهت تقویت همدلی اعم از ایجاد کلاس ها و برگزاری مراسمات مناسبتی و... با کمک شهروندان به جهت رشد همدلی و حس وابستگی گفته شد.

Keywords:

هویت شهر , بافت فرسوده , بافت سنتی و تاریخی , خاطره جمعی , محله نعمت آباد , حس تعلق