مقایسه کیفیت زندگی کودکان آزاردیده با عادی

مقدمه و هدف: محیط اجتماعی بر کیفیت زندگی تاثیرمی گذارد و موجب بروز بیماری های روانی و جسمانی در کودکان می شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه کیفیت زندگی کودکان آزاردیده با کودکان عادی با کنترل نقش اضطراب اجتماعی، خلق و احساس بود. مواد و روش ها : طرح پژوهش از نوع غیرآزمایشی بود. شرکت کنندگان ۶۰ کودک بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۰ کودک آزاردیده از مراکز مداخله در بحران های فردی و اجتماعی و کودکان خیابانی شهر سمنان در سال ۱۳۹۱ انتخاب شدند؛ آنها با ۳۰ کودک عادی از لحاظ سن و جنس همتا شدند و همه آنها سیاهه کیفیت زندگی کودک، سیاهه فوبی و اضطراب اجتماعی کودکان و پرسش نامه کوتاه خلق/ احساس را تکمیل کردند. نتایج: یافته ها نشان دادند که با کنترل اضطراب اجتماعی، کیفیت زندگی گروه آزاردیده با عادی در بعد جسمانی، متفاوت بود. با کنترل هم زمان تغییرهای خلق / احساس کودک بر ابعاد عاطفی و اجتماعی و کنترل اضطراب اجتماعی بر ابعاد عاطفی و آموزشگاهی، تفاوت کیفیت زندگی در این ابعاد میان دو گروه آزاردیده و عادی از نظر آماری، غیرمعنادار شد. نتیجه گیری: مداخلات درمانی برای بهبود کیفیت زندگی در بعد عاطفی باید متمرکز بر اضطراب اجتماعی و خلق/ احساس باشند، درحالی که برای بهبود کیفیت زندگی در بعد اجتماعی، این مداخلات باید بر خلق/ احساس و در بعد آموزشگاهی باید بر اضطراب اجتماعی متمرکز باشند.

Keywords:

کودک آزاری , کیفیت زندگی , اختلال های اضطرابی , عواطف , هیجان ها