پرسش نامه ارزیابی ارگونومیکی ابزار دستی غیر قدرتی: معرفی و اعتبارسنجی در دندان-پزشکی
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 113
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-20-3_002
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
مقدمه و هدف: ابزارآلات دستی غیرقدرتی، از پرکاربردترین وسایلی هستند که در بسیاری از مشاغل بهکارمی روند؛ اهمیت درنظرگرفتن اصول ارگونومی در طراحی، ارزیابی و انتخاب این ابزارآلات، نیاز به تهیه یک ابزار سنجش را توجیهمی کند؛ بنابراین مطالعه حاضر بهمنظور طراحی ابزاری مناسب جهت ارزیابی ارگونومیکی ابزارآلات دستی غیرقدرتی و نیز سنجش اعتبار آن انجامشد. مواد و روش ها: پس از مطالعه منابع و بررسی مطالعات پیشین و مدل های مختلف کاربرد پذیری، پرسشنامه اولیه ای مشتمل بر ۳۴ پرسش طراحیشد و مورد ارزیابی روایی قرارگرفت. برای تعیین پایایی پرسشنامه طراحیشده، چهار ابزار دستی غیرقدرتی و پرکاربرد دندانپزشکی انتخاب و از ۳۰ دانشجوی دندانپزشکی، نظرسنجی بهعملآمد. نتایج: پس از تایید روایی صوری و محتوایی، پایایی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ که برای سرنگ آسپیره ، سرنگ معمولی، پنس معمولی و پنس دندانه دار بهترتیب ۸۵/۰، ۹۲/۰، ۹۴/۰ و ۹۴/۰ بهدستآمد، مورد تایید قرارگرفت؛ درنهایت پرسشنامه «ارزیابی ارگونومیکی ابزار دستی غیرقدرتی» پس از ویرایش نهایی با ۲۰ پرسش و در سه بعد «کاربردپذیری، ایمنی و ویژگی های فیزیکی» تدوینشد. نتیجه گیری: با توجه به تعداد کم پرسشها و سادگی جملات و نیز با استناد به نتایج حاصل در تایید روایی و پایایی، پرسشنامه مزبور را می توان بهعنوان ابزاری مناسب برای ارزیابی ابزار دستی غیرقدرتی دندانپزشکی معرفیکرد. پیشنهادمی شود اعتبار پرسشنامه در تحقیقهای بعدی با استفاده از سایر ابزار آلات دستی غیرقدرتی در حرفه دندانپزشکی یا سایر مشاغل مورد آزمون قرارگیرد.
Keywords:
Authors
مهناز صارمی
گروه ارگونومی، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
رضا خانی جزنی
گروه ارگونومی، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
امیر کاوسی
گروه علوم پایه، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
تارا رضاپور
گروه ارگونومی، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی