اثر مصرف خوراکی عصاره الکلی گیاه بوزیدان بر کاهش حافظه ناشی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین در موش های سفید آزمایشگاهی نر

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع و اهمیت درمان بیماریهای سیستم عصبی مرکزی از جمله بیماریهای زوال مغز مانند آلزایمر و عدم وجود درمان قطعی برای این بیماری، در مطالعه اخیر، به بررسی اثر بوزیدان بهعنوان یکی از گیاهان دارویی بر روند پیشرفت این بیماری پرداختهشدهاست.    مواد و روش­ها: آلزایمر با مدل تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، ایجاد و میزان یادگیری و حافظه فضایی موشها بهترتیب با روش آزمون احترازی غیرفعال و آزمون مآزY  شکل ارزیابیشد. حیوانات مورد تحقیق به گروههای کنترل، کنترل+درمان و تزریق استرپتوزوتوسین، استرپتوزوتوسین+درمان تقسیمشدند. موشهای درمان، یک روز پیش از جراحی به مدت سه هفته عصاره بوزیدان را به شکل خوراکی دریافت و سپس به آزمونهای یادگیری مآز Y شکل و آزمون احترازی وارد میشدند؛ درنهایت، داده های آزمون­ها با تستهای آماری مرتبط مورد مقایسه قرارمی گرفت.   نتایج: درمان با دوز mg/kg ۲۰۰ عصاره گیاه توانست میزان تاخیر حین عبور (STL) را بهعنوان نماد یادآوری اطلاعات در گروه تزریق با استرپتوزوتوسین (۱۰/۳ ± ۱/۳۳) به عدد معنی­دار (۴۸/۳ ± ۵/۴۳) نزدیککند؛ همچنین رفتار تناوبی بهعنوان درصد حافظه فضایی، در موشهای درمانشده با عصاره ۱۰۰ و mg/kg ۲۰۰ بهترتیب ۲۱/۵ ± ۶۸/۶۷ و ۲۷/۶ ± ۲۶/۶۳ بهدستآمد که نسبتبه گروه کنترل (۸۱/۴ ± ۲۱/۴۵) افزایش معنی­دار داشتند.    نتیجه­گیری: بهطورکلی، درمان طولانی با عصاره گیاه بوزیدان در جلوگیری از کاهش حافظه ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین داخلبطنی اثری قابلتوجه دارد و شاید این گیاه، عامل بالقوه ای در درمان بیماریهای تخریب عصبی مانند بیماری آلزایمر باشد.

Keywords:

بوزیدان , استرپتوزوتوسین , آلزایمر , موش سفید آزمایشگاهی