هنر هفتم و فرهنگ رضوی ؛ همسویی ها و تعاملات /نوشته: امان الله شفایی، غلامرضا بهروز لک

براساس چارچوب نظری تنیدگی دین و هنر، میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم می توان همسویی هایی را مشاهده و برجسته کرد که تعامل میان آنان را تسهیل می کند. در یک طبقه بندی کلی همسویی هایی موجود میان فرهنگ رضوی و هنر هفتم از این قرارند: ” نگرش به دین دارند“، ” فرهنگ سازند“، ” انسان سازند“، ” اخلاق گرایند“، ”رمزگرا و نماد گرایند“ و ” کارکرد رسانه ای دارند“.  بر اساس این همسویی ها می توان تعاملات وسیعی را میان شان برقرار نمود. یعنی که از یک سو هنر هفتم به خدمت فرهنگ رضوی در آمده و تسهیلاتی  را در اختیار آن قرار می دهد. از جمله : ” محمل اندیشه و معارف رضوی قرار می گیرد“ ، ” شخصیت و امامت امام رضا (ع) را معرفی  می کند“، ” سیره فردی امام رضا (ع) را تبیین می کند“ ، ” سیره اجتماعی امام رضا (ع) را می نمایاند“، ”ابعاد معنوی امام رضا (ع) را معرفی می کند“  و ” فرهنگ زیارت و میراث فرهنگی را می شناساند“. از سوی دیگر تاثیرات فرهنگ رضوی بر رویکرد و کارکرد هنرهفتم را می توان چنین دسته بندی نمود: ” تعمیق باورها و کرامت انسانی“ ، ” اشاعه معنویت گرایی“، ” سوژه دهی بکر و مستند“ و ” الگو دهی در مقابله با تهاجم فرهنگی“.

Keywords:

هنر هفتم , سینمای دینی , امام رضا (ع) , فرهنگ رضوی , همسویی ها , تعاملات