تاثیر تلقیح با قارچ میکوریزا بر میزان استقرار نشاء و برخی خصوصیات مورفولوژیکی- رشدی یونجه (Medicago sativa L.) در مرتع بهارکیش قوچان
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 5، Issue: 4
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-5-4_009
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
مهم ترین و حساس ترین مرحله در اصلاح بیولوژیک اراضی مرتعی، استقرار اولیه نشاء گیاهان در طبیعت است که به دلیل شرایط نامساعد محیط در مناطق خشک و نیمه خشک اغلب با شکست مواجه می شود. استفاده از تکنولوژی های نوین و برهمکنش گیاهان با سایر موجودات ممکن است بر استقرار گیاهان در طبیعت کمک کند. هدف این تحقیق بررسی امکان افزایش درصد استقرار و سرعت رشد نشاء های گیاه یونجه (Medicago sativa L.) تلقیح شده با قارچ میکوریزا آربوسکولار در مرتع بهارکیش قوچان بود. بدین منظور بذر های یونجه ابتدا به مدت ۲۰ روز در شرایط گلخانه (سینی های نشاء) کشت و سپس با دوگونه میکوریزا آربوسکولار Glomus mosseae و G. intraradices تلقیح و به گلدان های کاغذی منتقل گردید و پس از یک ماه گلدان ها به مرتع منتقل شد و به صورت طرح آزمایشی کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در مساحتی حدود ۳۶۰۰ مترمربع کشت شد. نتایج نشان داد که میانگین درصد کلونیزه شدن ریشه گیاه یونجه با گونه mosseae G. حدود ۷/۶۲ درصد و با میکوریزا G. intraradices حدود ۷۲ درصد بود. همزیستی قارچ میکوریزا بطور معنی داری سبب افزایش درصد استقرار در ابتدای و انتهای فصل رویش شد. تاثیر گونه G. intraradices بر استقرار گیاه یونجه بیشتر بود. علاوه بر این، همزیستی با این گونه سبب افزایش وزن خشک برگ، وزن خشک کل گیاه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه شد، در حالی که همزیستی با mosseae .G سبب کاهش برخی از این صفات شد یا این که اثری نداشت. بنابراین، بر اساس نتایج این تحقیق قارچ هایG. intraradices را می توان به عنوان یک کود زیستی در افزایش تولید علوفه و استقرار اولیه گیاه یونجه در سطح مراتع نیمه خشک و منطقه بهارکیش قوچان توصیه نمود.
Keywords:
Authors
ریحانه عظیمی
دانشگاه فردوسی مشهد
محمد جنگجو
دانشگاه فردوسی مشهد
حمید رضا اصغری
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :