تاثیر تلقیح قارچ میکوریزا و کود شیمیایی فسفر بر برخی شاخصهای رشد رقم هاشم گیاه نخود (Cicer arietinum L.)

کاربرد کودهای زیستی به ویژه میکوریزا به عنوان جایگزین یا مکمل کودهای شیمیایی از مهمترین راه بردهای تغذیهای در مدیریت پایدار بوم نظامهای کشاورزی است. به منظور ارزیابی کارایی مصرف جداگانه و تلفیقی کود زیستی میکوریزا و کود شیمیایی فسفر بر شاخصهای رشد نخود (Cicer arietinum L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل ۱B (شاهد)، ۲B (کود زیستی میکوریزا)، ۳B (۲۵ کیلوگرم در هکتار کود فسفر + کود زیستی میکوریزا) و ۴B (۵۰ کیلوگرم در هکتارکود فسفر) بود. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای ۳B و ۴B شاخص سطح برگ، دوام سطح برگ و تجمع ماده خشک را به طور معنیداری نسبت به شاهد (۱B) و تلقیح میکوریزا (۲B) افزایش دادند. حداکثر و حداقل ماده خشک در ۱۱۱ روز بعد از کاشت برای تیمار ۴B و ۱B به ترتیب معادل ۲۴/۸۰۴ و ۵۸/۴۹۰ گرم در متر مربع بدست آمد و در تیمار ۳B (۴۱/۶۹۸ گرم در متر مربع) در مقایسه با شاهد حدود ۳۶/۴۲ درصد بیشتر بود. همچنین تیمار ۳B در ۹۰ روز بعد ازکاشت (مرحله غلافدهی) ارتفاع گیاه، شاخص سطح برگ و دوام سطح برگ را به ترتیب ۵۹/۱۷، ۱۸/۴۹ و ۷۴/۴۸ درصد نسبت به شاهد افزایش داد. در تمام شاخصهای اندازهگیری شده از لحاظ آماری تفاوت معنیداری بین ۳B و ۴B وجود نداشت. نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد روش تغذیه تلفیقی کود زیستی و کود شیمیایی در نخود باعث کاهش مصرف کود شیمیایی به میزان ۵۰ درصد میگردد.

Keywords:

کود زیستی , کودشیمیایی , وزن خشک کل , شاخص سطح برگ