ارزیابی کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت (L. Zea mays) و خلر (Lathyrus sativus L.) تحت تاثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی

کشت مخلوط می تواند به عنوان یکی از راه های افزایش عملکرد و پایداری تولید در واحد سطح مطرح باشد. به منظور ارزیابی تاثیر کودهای فسفری زیستی و شیمیایی بر کیفیت علوفه در کشت مخلوط ذرت(L. Zea maize) و خلر Lathyrus sativus L.))، دو آزمایش به طور همزمان در دو محل کرمان و بردسیر در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری شامل فسفر زیستی (۱۰۰ گرم در هکتار)، کود فسفر شیمیایی (۱۵۰ کیلوگرم در هکتار)، ۵۰ درصد کود فسفر زیستی (۵۰ گرم در هکتار) بعلاوه ۵۰ درصد فسفر شیمیایی (۷۵ کیلوگرم در هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود) و پنج الگوی کشت مخلوط به روش جایگزینی شامل ذرت و خلر خالص و نسبت های ۲۵: ۷۵، ۵۰: ۵۰ و ۷۵: ۲۵ از ذرت و خلر بودند. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که اثر مکان بر صفات قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی به جز کربوهیدرات های محلول در آب معنی دار بود. قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، درصد خاکستر، الیاف شوینده خنثی، الیاف شوینده اسیدی و کربوهیدرات های محلول در آب به شدت تحت تاثیر نسبت های مختلف کشت مخلوط قرار گرفتند. اعمال کود فسفری نیز بر روی تمام صفات به جز درصد خاکستر تاثیر معنی دار داشت. قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدرات های محلول و پروتئین خام علوفه تحت تاثیر برهمکنش نسبت-های کشت مخلوط و کودهای فسفری قرار گرفتند. نسبت های مختلف کشت مخلوط ذرت و خلر، نسبت به کشت خالص آنها قابلیت هضم ماده خشک، پروتئین خام، کربوهیدرات های محلول در آب و درصد خاکستر بالاتر و الیاف شوینده خنثی و الیاف شوینده اسیدی پایین تر برخوردار بودند. کاربرد توام کودهای فسفری زیستی و شیمیایی، سبب بهبود کیفیت علوفه گردید.

Keywords:

الگوی کشت , پروتئین خام , کربوهیدارات های محلول , ماده خشک قابل هضم