ارزیابی عملکرد نانوسیلیکات در ارتقای خواص مکانیکی سنگ آهکی به کاررفته در معماری میراث جهانی پاسارگاد

در این پژوهش به لحاظ ارزش والای آثار معماری سنگی ایران و ضرورت حفظ و نگه داری آنها برای آیندگان، پژوهشی بر ارتقای خواص مکانیکی سنگ آهکی (سنگ آهک ماسه دار) به کاررفته در معماری پاسارگاد از طریق استفاده از ماده نانوسیلیکات (SiO۲) به عنوان استحکام بخش برای بهبود خواص مکانیکی سنگ و درنتیجه افزایش عمر این نوع سنگ ها انجام گرفت. در این راستا خواص جذب آب، ضریب نفوذپذیری آب، درصد تخلخل و آزمون های پیرسازی تسریعی از طریق استانداردهای اروپایی (UNE-EN) انجام گرفتند؛ علاوه بر آن تغییرات سرعت امواج التراسونیک در بافت سنگ ها طی آزمون های پیرسازی اندازه گیری شدند و هم چنین تغییرات سختی سطحی توسط دستگاه نیمه مخرب Micro-drilling موردارزیابی قرار گرفتند. نانوسیلیکات نرخ جذب آب و خشک شدن را حدودا ۱۱ درصد و جذب مویرگی آب را تا حدودی کاهش داد، اما ضریب نفوذپذیری آب نسبتا بدون تغییر باقی ماند. درمقابل، تخلخل سنگ ۱۴ درصد کاهش یافت و مقاومت سطحی آن ۲۰ درصد افزایش پیدا کرد. ارتقای خصوصیات مکانیکی ازطریق افزایش سختی سطحی، افزایش مقاومت دربرابر پیرسازی های تسریعی و کاهش تخلخل از نتایج مثبت حاصل نانوسیلیکات در ارتقای خصوصیات مکانیکی و دوام سنگ آهکی پاسارگاد هستند.

Keywords:

نانو سیلیکات , سنگ آهک , پاسارگاد , خواص مکانیکی , مقاومت سطحی , استحکام بخشی , پیرسازی تسریعی , التراسونیک , یخبرشدن , تبلور نمک