اثر افزایش غلظت دی اکسید کربن بر رشد و توانایی رقابتی سویا و ارزن با علف های هرز سلمه تره و تاج خروس
Publish place: Journal of Crop Production، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EJCP-5-1_001
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1402
Abstract:
به منظور بررسی اثر افزایش غلظت CO۲ بر رشد و توانایی رقابتی درون گونه ای و بین گونه ای سویا (Glycine max) و ارزن (Panicum miliaceum) در برابر علف های هرز سلمه تره (Chenopodium albam) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus) آزمایشی با استفاده از دو غلظت معمولی (۳۵۰ پی پی ام) و افزایش یافته (۷۰۰ پی پی ام) انجام شد. گیاهان به صورت خالص و مخلوط در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در شرایط کنترل شده کشت شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت CO۲، شاخص کلروفیل در تمام گونهها بین ۶ تا ۳۰ درصد افزایش یافت اما در گونه های سه کربنه در حال مخلوط به طور میانگین ۲۰ و در چهار کربنهها ۱۲ درصد افزایش یافت. با افزایش CO۲ وزن ریشه، وزن برگ و وزن ساقه در گونههای سه کربنه به طور میانگین به ترتیب ۷۵/۰، ۶۱/۲ و ۴۳/۲ گرم افزایش یافت، در حالی که در گونههای چهار کربنه این مقادیر به ترتیب ۰۴/۰، ۱۸/۱ و ۴۰/۰ گرم بود. در گونههای چهارکربنه در غلظت CO۲ افزایش یافته و در کشت مخلوط با سه کربنه، وزن خشک اندام های هوایی کاهش یافت. مقایسه توانایی رقابتی بر اساس عملکرد نسبی (PRY) گیاهان نشان داد که با افزایش CO۲، PRY سویا ۹/۸ و ۶/۹ درصد به ترتیب در برابر ارزن و تاج خروس افزایش یافت در حالی که در ارزن در برابر گیاهان سه کربنه تا ۳۶ کاهش یافت. این امر نشان می دهد برهمکنش گیاه زراعی- علف هرز به شدت تحت تغییرات غلظت CO۲ قرار می گیرد.
Keywords: