بررسی تاثیر عدد فرود بر حداکثر عمق آبشستگی سدهای شکافدار در حضور واریزه ها

سدهای کنترلی شکافدار، سازههایی از نوع باز هستند که برای کاهش خطرات جریانهای واریزهای با محدود کردن جریان و تضعیف انرژی جنبشی مورد استفاده قرار می گیرند. پایداری سدهای کنترلی شکافدار به شدت تحت تاثیر فرآیندهای آبشستگی موضعی می باشد. به طوری که اگر حداکثر عمق آبشستگی به اندازه کافی در نظر گرفته نشود، می تواند باعث تخریب و شکست سد شکافدار شود. پارامترهای زیادی بر آبشستگی موضعی سد شکافدار موثر می باشند. یکی از این پارامترها عدد فرود می باشد. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی تاثیر عدد فرود جریان بر حداکثر عمق آبشستگی در حضور واریزههای با اشکال مختلف پرداخته شده است . آزمایش ها در آزمایشگاه تحقیقاتی هیدرولیک و سازه های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش عدد فرود موجب افزایش سرعت جریان و تنش برشی وارده بر بستر و به تبع آن باعث افزایش حداکثر عمق آبشستگی موضعی اطراف پایه های سد شکافدار می شود. به طوری که با افزایش عدد فرود از ۱۹/۰ به ۲۲/۰ و از ۲۲/۰ به ۲۴/۰، حداکثر عمق آبشستگی به ترتیب ۹۷/۹ و ۸ درصد در حضور واریزهها افزایش پیدا می کند.

Keywords:

عدد فرود , جریان واریزهای , آبشستگی , سد کنترلی شکافدار.