بررسی دقت روش وزن دهی آنتروپی شانون در تعیین عرصه های مناسب تغذیه مصنوعی دشت سرخون

تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی نقش محوری در مدیریت پایدار این منابع دارد. دشت سرخون به دلیل خشک سالی و برداشت فزاینده دچار افت سطح ایستابی شده است. هدف از این پژوهش شناسایی عرصه های مناسب تغذیه مصنوعی و ارزیابی مدل آنتروپی شانون است. با توجه به مطالعات گذشته و شرایط منطقه، ۹ عامل شیب، کیفیت آب، عمق آب، ضریب نفوذپذیری، ضخامت آبرفت، کاربری اراضی، قابلیت انتقال، ریخت شناسی و تراکم زهکشی انتخاب و با روش آنتروپی و مقایسه زوجی به ترتیب وزن هر معیار و کلاس های هر لایه محاسبه و ترکیب شدند، سپس نقشه نهایی در چهار کلاس پهنه بندی شد. نتایج نشان داد مناطق کاملا مناسب اغلب در واحدهای ریخت شناسی واریزه های بادبزنی در شمال دشت با شیب های کمتر از سه درصد قرار دارند که حدود ۷/۱۷ درصد از دشت را به خود اختصاص داده اند. ارزیابی نتایج با مقایسه طرح های اجرایی موفق در منطقه صورت گرفت که ۷۸ درصد همپوشانی داشت برتری مدل مذکور را می توان در نظرگیری تاثیر عدم قطعیت بر وزن هر یک از معیارها دانست که می تواند دقت مدل خروجی را بالا ببرد.

Keywords:

منابع آب , پخش سیلاب , تراکم زهکشی , درون یابی , هرمزگان