وردایی دمای هوای ایران از سطح زمین تا پوش سپهر زیرین به عنوان نمایه ای از تغییر اقلیم در بازه زمانی ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۴

برای این پژوهش داده های ماهانه دمای سطح زمین تا پوش سپهر زیرین ایران زمین از مرکز پیش بینی میان مدت جوی اروپایی(ECMWF) طی بازه زمانی ۱/۱۹۷۹ تا ۴/۲۰۱۴ استخراج شد. تفکیک مکانی داده های به کارگرفته شده ۱۲۵/۰ درجه قوسی است که برپایه آن ۹۹۶۵ یاخته مکانی داخل مرز سیاسی ایران زمین قرار می گیرد. ماتریسی در ابعاد ۹۹۶۵ ۴۲۴ ایجاد شد که روی سطرها زمان (ماه) و روی ستون ها مکان (یاخته های درون ایران زمین) قرار داشت. وردایی دما در ۱۵ تراز مختلف جوی از سطح زمین تا ۱۰ هکتوپاسکال در بالای جو واکاوی شد. داده های دمای ثبت شده در ترازهای یادشده توسط رادیوسوندهای ۱۱ ایستگاه جو بالای ایران برای ارزیابی دقت و مقایسه با داده های مرکز پیش بینی میان مدت جوی اروپایی استفاده شد. از دو آزمون ناپارامتریک من کندال و تخمینگر شیب سن برای سنجش معناداری روند و برآورد روند تغییرات بهره برده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که به کاربستن داده های مرکز پیش بینی میان مدت جوی اروپایی برای واکاوی وردایی دمای سطح زمین تا پوش سپهر زیرین ایران زمین بسیار سودمند و مفید است؛ چرا که تفکیک مکانی-زمانی بالای داده ها در راستای افقی و عمودی، امکان داوری دقیق تر با جزئیات بسیار بیشتر و بهتر را درباره تغییرات رفتار دمای سطح زمین تا پوش سپهر زیرین در مقایسه با داده های تصاویر ماهواره ای واحد سنجنده موج کوتاه (MSU) و رادیوسوندها فراهم می کند. همچنین یافته ها نشان داد که به لحاظ آماری در سطح اطمینان ۹۵ درصد روند افزایشی دمای سطح زمین، وردسپهر پایینی و بالایی و روند کاهشی دمای پوش سپهر زیرین طی دوره مورد مطالعه معنادار است. اگرچه وردایی دمای وردسپهر میانی در سطح اطمینان یادشده معنادار نیست ولی برازش خط رگرسیون روی سری زمانی دمای استانداردشده، بیانگر افزایش روند دمای این لایه در دهه اخیر است. روند افزایشی دمای سطح پهنه ایران زمین ۶۵/۰ درجه سانتی گراد به ازای دهه است و در مقایسه با سایر ترازهای جو بالای ایران بیشتر است. گرمایش لایه وردسپهر پایینی بیشتر از وردسپهر بالایی است. پراکنش مکانی روند تغییرات دما بیانگر آن است که در رویه زمین روند افزایش دمای گستره مکانی بین مدار ۳۴ تا ۳۷ درجه از سایر مناطق بیشتر است. روی برخی مناطق جنوبی البرز و شرق زاگرس به ازای هر دهه بین ۳/۱ تا ۶/۱ درجه سانتی گراد به میانگین دمای سالانه افزوده شده است. به طور کلی سطح زمین و وردسپهر پایینی نیمه شمالی کشور از نیمه جنوبی گرم تر شده اند. وردایی مثبت و معنادار دمای وردسپهر بالایی نیمه جنوبی کشور، افزایش ارتفاع لایه وردیست و جابه جایی شمال سوی سلول هدلی را در پی خواهد داشت و این تاییدی بر یافته های سایر پژوهشگران است. روند کاهشی دمای پوش سپهر زیرین به جز در برخی مناطق شمال شرق کشور، یک دست است و آهنگ کاهشی آن بین ۲/۰- تا ۳/۰- درجه سانتی گراد به ازای هر دهه است. در تراز ۵۰ هکتوپاسکال روند کاهشی دمای پوش سپهر زیرین بیشینه است و به ازای هر دهه حدود ۴۳/۰ درجه سانتی گراد از دمای تراز یادشده کاسته شده است. به لحاظ زمانی از سال ۱۹۹۸ به بعد ناهنجاری مثبت دمای رویه و وردسپهر پایینی شروع شده است. بیشترین ناهنجاری مثبت در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۰۱ اتفاق افتاده است.

Keywords:

ایران , داده های شبکه ای , دمای جو بالا , دمای رویه , نمایه تغییر اقلیم