روشی برای پیش بینی رخداد توفان های تندری با طرح دو بررسی موردی

در این تحقیق کوشش شده است تا شیوه پیش بینی وقوع توفان تندری با استفاده از درخت تصمیم گیری (decision tree) عرضه شود. این روش که می تواند راهنمای خوبی برای پیش بین های هواشناس باشد، به کمک خروجی های هر مدل منطقه ای قابل بررسی است. از این رو، در این مقاله ضمن بررسی الگوهای بزرگ مقیاس جو در بررسی های موردی، با تحلیل برخی از مهم ترین خروجی های مدل منطقه ای MM۵ با درجه تفکیک ۳۵ کیلومتر برای پیش بینی توفان تندری (همگرایی جریان در سطح زمین، سرعت قائم در لایه های زیرین جو، میزان رطوبت و فرونشست جریان در لایه های میانی و بالایی جو)، از آنها در درخت تصمیم گیری استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شاخص های بزرگ مقیاس وقوع توفان تندری مشابه غالب ناپایداری های جوی است و پیش بینی این پدیده نیازمند اجرای مدل های منطقه ای میان مقیاس است. آستانه مقادیر عددی خروجی های رطوبت نسبی و فرونشست جریان در لایه های میانی جو در ایستگاه مهرآباد تهران با مقادیر آستانه ای موجود برای رخداد توفان هم خوانی دارد اما مقادیر عددی سرعت قائم در تراز ۸۵۰ میلی باری در این مدل با آستانه های موجود هماهنگ نیست. همچنین مقادیر عددی برخی از مهم ترین شاخص های صعود ( LI ، KI ،SWEAT و CAPE) براساس نمودار skew-t در ایستگاه یادشده با آستانه های موجود در جدول های عرضه شده برای رخداد توفان تندری در دیگر تحقیقات همخوان است. از این رو می توان با اعمال مقادیر عددی پیش بینی شده پارامترهای موردنیاز برای تحلیل نقشه های skew-t به آستانه های یادشده اطمینان کرد.

Keywords:

توفان تندری , درخت تصمیم گیری , شاخص صعود , مدل پیش بینی عددی منطقه ای