بررسی تبعیض ایزوتوپ های کربن (۱۳C و ۱۲C) برای برآورد تنش رطوبتی ذرت

تنش رطوبتی موجب بسته شدن روزنه های برگ گیاه و کاهش جذب کربن می گردد و این عمل باعث کاهش عملکرد در کشاورزی دیم می شود. نسبت کربن ۱۳ (۱۳C) به کربن ۱۲ (۱۲C) اتمسفر که توسط گیاه جذب می شود به مدت زمان باز بودن روزنه های گیاه که به نوبه خود به میزان تنش رطوبتی بستگی دارد، وابسته می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تبعیض ایزوتوپ های کربن (۱۳C و ۱۲C) برای برآورد تنش رطوبتی ذرت می باشد. مزرعه محل آزمایش در اراضی کالج امپریال در منطقه وای از استان کنت، انگلستان، بود. نتایج نشان داد تبعیض ایزوتوپ های ۱۳C و ۱۲C اختلاف معنی داری بین تیمارها ندارد اما تنها اثر زمان معنی دار بود (۰۰۱/۰P=) به طوری که افزایش دلتا با گذشت زمان، افزایش جذب دی اکسید کربن با افزایش سن گیاه را نشان داده اگرچه افزایش عملکرد در تیمارهای ۱۰۰ تن در هکتار مالچ و ۵۰ تن در هکتار کمپوست مخلوط ممکن است به درصد پوشش بیشتر آنها نسبت به شاهد مربوط باشد ولی میزان عملکرد بالا در تیمار ۵۰ تن در هکتار مالچ با درصد پوشش مشابه با تیمارهای شاهد و نیترات آمونیوم به جذب بیشتر دی اکسیدکربن مربوط است و مقادیر دلتا در تیمار ۵۰ تن در هکتار با تیمارهای شاهد و نیترات آمونیوم متفاوت نیست. بین تبادل روزنه ای و رطوبت موجود در خاک و گیاه رابطه ای مستقیمی برقرار است و از آنجایی که تبادل روزنه ای محدودیتی در جذب کربن برای برای تیمار ۵۰ تن در هکتار مالچ سطحی ایجاد نکرد، بنابراین این امر نشان می دهد عوامل دیگری غیر از هدایت آبی روزنه ها و آب قابل استفاده گیاه، جذب کربن و رشد گیاه را محدود می نمایند. بنابراین، افزایش عملکرد ذرت با کاربرد کمپوست به دلیل افزایش ذخیره آب خاک با این تیمار نبود بلکه دیگر عوامل تغذیه باید در نظر گرفته شوند.

Keywords:

ایزوتوپ های ۱۲ و ۱۳ کربن , تنش رطوبتی , کمپوست , مالچ و ذرت