بررسی اثر محلول پاشی روی (Zn) بر عملکرد و خواص کیفی دانه دو رقم سویا در کشت تابستانه

اثر محلول پاشی روی (Zn) بر خصوصیات کمی (اجزای عملکرد و عملکرد دانه) و کیفی (درصد روغن و پروتئین دانه) در دو رقم سویا در کشت تابستانه مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی به صورت طرح آزمایشی فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. زمان محلول پاشی (هشت برگی و غلاف دهی) و مقادیر محلول پاشی (۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ لیتر فوسین روی ۷۰ درصد در هکتار) در کرت های اصلی و رقم (سحر و ویلیامز) در کرت های فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام، زمان محلول پاشی و مقادیر محلول پاشی از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری از لحاظ آماری وجود داشت. مقایسه میانگین صفات نشان داد که کاربرد روی در مرحله هشت برگی به صورت محلول پاشی، موجب افزایش تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه و شاخص برداشت گردید. محلول پاشی به مقدار یک لیتر روی در هکتار، نیز باعث افزایش ارتفاع و درصد پروتئین دانه شد. همچنین مقایسه میانگین ها نشان داد که رقم سحر (رشد محدود) از نظر غلاف در بوته، عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه و شاخص برداشت نسبت به رقم ویلیامز برتر بود و رقم ویلیامز (رشد نامحدود) نیز از نظر تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، تعداد گره در ساقه اصلی، ارتفاع بوته و درصد روغن دانه برتر از رقم سحر بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و شاخص برداشت مشاهده شد. در بین اجزای عملکرد نیز وزن هزار دانه (برای رقم ویلیامز) و تعداد غلاف در بوته (برای رقم سحر) بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه داشتند.

Keywords:

سویا , محلول پاشی , روی , عملکرد دانه , اجزای عملکرد