بررسی و تعیین میزان مصرف انرژی در باغات سیب در شهرستان مهاباد

با رشد مکانیزاسیون و استفاده از مواد شیمیایی در محصولات کشاورزی، نسبت انرژی به تدریج کاهش می یابد. در گذر زمان نیز کارایی انرژی مصرفی در سیستم های کشاورزی کاهش یافته و کشاورزی اولیه ضمن داشتن پایداری بیشتر نسبت به کشاورزی فشرده و مدرن کارایی به مراتب بهتری داشته است. سیب درختی یکی از محصولات مهم باغی ایران و از اصلی ترین منابع صادرات غیر نفتی به شمار می اید. آذربایجان غربی با 27 درصد تولید سیب، مقام نخست بین استان های کشور را به خود اختصاص داده است این پژوهش با هدف بررسی و تعیین میزان مصرف انرژی و تعیین میزان سهم هر یک از نهاده ها از نظر مصرف انرژی و سطوح مختلف بهره برداری در تولید سیب و بررسی تاثیر عواملی مانند: سطوح مختلف کشت، سطح تحصیلات، میزان تجربه باغداران و میزان مصرف انرژی رد تولید سیب درختی با ارائه پرسشنامه به باغداران منطقه انجام شد. نتایج نشان داد که آب با 33%، انرژی مصرف سوخت ماشین هی با 22%، انرژی مصرفی کود با 15%، انرژی سم و آفت کش ها با 5/2% از انرژی را به خود اختصاص داد و کمترین میزان مصرف انرژی نیروی کارگری مورد استفاده با 3/8% بود. با افزایش سطح زیر کشت، نسبت انرژی و کارایی میزان بهره دهی برای سیب درختی افزایش می یابد ، بطوری که میانگین بهره دهی در باغات زیر سه هکتار 0/7، بین سه تا هفت هکتار 1/07 و بالای هفت هکتار 1/17 درصد بود. سطح تحصیلات و تجربه باغداران بدلیل مدیریت صحیح بهره وری نهاده ها، باعث افزایش میزان کارایی تولید و عملکرد محصول می گردد.

Keywords:

بهره وری انرژی , باغات میوه , مکانیزاسیون , مصرف انرژی , درخت سیب