نقش مدل معنویت درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی زنان و مردان سالمند معتاد

زمینه و هدف: در این پژوهش بررسی نقش مدل معنویت درمانی بر طرحواره­ های ناسازگار اولیه و ویژگی­ های شخصیتی زنان و مردان سالمند معتاد انجام گرفته است. روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مراجعین متاهل سالمند اعم از زن و مرد و وابسته به مواد مخدر (تریاک، هرویین، شیشه) به کمپ­ های شهر کرج بود. تعداد ۳۰  نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. در بخش ابزار گردآوری اطلاعات از پرسشنامه طرحواره ­های ناسازگار یانگ و پرسشنامه شخصیتی آیزنک بزرگسالان (EPQ-RE) و آموزش مداخلات معنویت درمانی در ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ­ای استفاده شد. گروه کنترل در حین اجرای پژوهش مداخله­ ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده­ ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی مناسب چون میانگین و انحراف معیار، کالموگروف-اسمیرونف و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. یافته ها: یافته­ های پژوهش نشان داد که مدل معنویت درمانی بر طرحواره­ های ناسازگار اولیه و ویژگی­ های شخصیتی سالمندان زنان و مردان سالمند معتاد تاثیر معناداری دارد (۰/۰۰۵P≤). نتیجه گیری: معنویت درمانی راهکار مناسبی در کنترل افراد معتاد است و پیش­بینی مناسبی از عوامل افزاینده و یا کاهنده گرایش به اعتیاد را فراهم می­ کند.

Keywords:

Spiritual Therapy , Personality , Maladaptive Schemas , Elderly , Addiction , معنویت درمانی , شخصیت , طرحواره های ناسازگار , سالمندان , اعتیاد