پایدارسازی خاکریزها در احداث اتوبانها و خطوط ریلی و پی های سطحی با استفاده از ستونهای سنگی

به طور کلی روش بهسازی خاک به نوع خاک بستگی دارد. در مجموع، بهسازی زمین در خاک های چسبنده نرم که دارای مقاومت زهکشی نشده پایین و ماسه شل که دارای عدد نفوذ استاندارد پایین باشد، صورت می گیرد. برای خاکهای دانه ای از روش هایی مانند تراکم سطحی، تراکم دینامیکی، تراکم ارتعاشی، شمع تراکمی و برای خا کهای چسبنده از روشهایی مانند تراکم سطحی، پیش بارگذاری، پیش بارگذاری همراه با زهکش قائم و مسلح کردن خاک استفاده می شود. یکی از مناسبترین روشهای بهسازی خاکهای نرم جهت پایدارسازی خاکریزها در احداث اتوبانها و خطوط ریلی، استفاده از ستونهای سنگی می باشد. ستونهای سنگی از جمله روشهای بهسازی خاک می باشد که می توان از آن در خاکهای رسی و سیلتی و همچنین خاکهای ماسه ای واقع شده در سطوح نزدیک به سطح زمین استفاده نمود که در مقایسه با شمع ها بسیار ارزانتر و سریعتر اجرا می شوند. فلسفه استفاده از ستون سنگی، زیاد بودن مقاومت برشی مصالح ستون سنگی و تامین قید جانبی بوسیله خاک اطراف است. از این رو ستون سنگی می تواند بار را از سازه دریافت کرده و به لایه های مقاوم انتقال دهد. افزایش سختی ستون سنگی پوشش دار تنها به واسطه فشار محصور کننده ایجاد شده در بعد از بارگذاری حاصل نمی شود بلکه تورم ایجاد شده هنگام نصب نیز موجب افزایش سختی ستون و بهبود عملکرد آن می شود. در این تحقیق با استفاده از روش اجزا محدود دوبعدی به کمک نرم افزار PLAXIS به تحلیل و بررسی اثر استفاده از این نوع ستون های سنگی بر رفتار پی های سطحی پرداخته شده است. مطابق نتایج، با افزایش طول ستون سنگی و سختی آن، میزان نشست پی سطحی واقع بر آن کاهش می یابد. همچنین افزایش سختی روکش ژئوتکستایل ستون سنگی به ازای نیروی ثابت سبب کاهش نشست پی می گردد.

Keywords:

کلمات کلیدی: پایدارسازی خاکریزها , پی های سطحی , احداث اتوبانها و خطوط ریلی , ستونهای سنگی , ژئوتکنیک.