تعویذ در شعر خاقانی
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 13، Issue: 47
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 92
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-13-47_007
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1402
Abstract:
یکی از خصوصیات روح آدمی اندیشیدن در باره مرگ است. انسان از مرگ می ترسد و در جستجوی راه های غلبه بر آن است. حتی گفته شده است که پیدا آمدن جاودانان اساطیر ایرانی و غیر ایرانی نتیجه ترس از مرگ است. ظهور جادوگران و کاهنان و غیب گویان و فال بینان در پاسخ به این نیاز بوده است. و نیز می توان گفت که ساده ترین واکنش در برابر مرگ توسل به تعویذ و حرز و تمیمه است. این مقاله بر آن است که از انواع تعویذها در شعر خاقانی، به ویژه در اشعاری که خاقانی در رثای فرزند بیست ساله اش سروده است، سخن بگوید و چندی و چونی تعویذها را مطرح کند.
Keywords:
Authors
عباس ماهیار
تهران، دانشگاه تربیت معلم تهران