قدیس وفاداری: زن صالحه و پنه لوپه گونه در شعر عطار

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 129

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LTR-28-100_006

تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1402

Abstract:

این مقاله به بررسی داستانی از یکی از بزرگان ادبیات فارسی، فریدالدین عطار، می­پردازد. تمرکز این مقاله به طور ویژه بر شخصیت «زن صالحه» در نوشتار عطار است، زنی که در مقام نماد وفاداری ظاهر می­شود. همچنین، این مقاله به اهمیت او به منزله شخصیتی با عظمت عرفانی می ­پردازد که تجسم فضیلت است در جهانی که تحت سلطه مردان آزمند اداره می شود. از بسیاری جهات، زن صالحه در اثر عطار خواننده را به یاد پنه لوپه در ادیسه هومر می­اندازد، شخصیتی که به سبب وفاداری به شوهرش و به خاطر صبر و فضایل زنانه­اش همواره در ادبیات غرب تجلیل می­شود.

Authors

سام رودی

استاد ارتباطات، کالج فن شا، لندن، کانادا

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Al Saghari, Imād ibn Mohammad. ۲۰۰۶. Javāher ol-Asmār. Ed. Shams ...
  • Allen, Jr. Walter. ۱۹۳۹. “The Theme of the Suitors in ...
  • Arberry, Arthur J. ۲۰۰۰. “Introduction”. Muslim Saints and Mystics. Farid ...
  • Attār, Farid al-din. ۲۰۰۸. Ilāhi Nāmah. Ed. Mohammadrezā Shafii Kadkani. ...
  • Attār, Farid al-din. “Invocation”. Trans. Rafiq Abdulla. Retrieved ۱۸ August ...
  • Forouzānfar, Badiozzamān. ۱۹۷۳. Sharhe Ahvāl va Naghd o Tahlile Āsāre ...
  • Marquardt, Patricia. ۱۹۸۵. “Penelope”. The American Journal of Philology. Vol. ...
  • Moayyed, Heshmat. ۱۹۹۸. “Sargozashte Zane Pārsāye ābed.” Jashnāmeh Ostād Zabihollāh ...
  • Reinert, B. ۲۰۱۰. “Attar, Farid-Al-Din”. Encyclopaedia Iranica. Retrieved ۲۰ Sep. ...
  • Zarrinkoob, Abdolhossein. ۱۹۸۳. Yāddāshthā va Andishehā. Tehran: Javidān ...
  • نمایش کامل مراجع