ارزیابی هیبریدهای جدید آفتابگردان برای کشت دوم در مناطق معتدل سرد استان کرمانشاه

به منظور ازریابی هیبریدهای جدید آفتابگردان در کشت دوم در مناطق معتدل سرد استان کرمانشاه آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ اجرا گردید. تاریخ های کاشت با سه سطح شامل ۲۰ خرداد، ۵ تیر و ۲۰ تیر در کرت های اصلی و هیبریدهای آفتابگردان شامل آذرگل ، فرخ و SHF-۸۱-۹۰در کرت های فرعی قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب داده های دو سال نشان داد عملکرد دانه، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیکی و وزن هزار دانه در تاریخ های کاشت مختلف دارای تفاوت معنی دار بودند. تاخیر در کاشت باعث کاهش عملکرد دانه شد به طوری که بیشترین عملکرد دانه با ۴۱۹۹ کیلوگرم متعلق به تاریخ کاشت اول و کمترین عملکرد دانه با ۳۱۱۸ کیلوگرم در هکتار متعلق به تاریخ کاشت سوم بود. هیبریدهای آفتابگردان نیز از نظر اکثر صفات و همچنین عملکرد دانه دارای تفاوت معنی داری بودند. هیبرید جدید فرخ با ۳۹۴۰ کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه و هیبریدهای SHF-۸۱-۹۰ و آذرگل به ترتیب باعملکرد دانه ۳۷۸۸ و ۳۴۵۹ کیلوگرم در هکتار در رتبه های بعدی قرار داشتند. هیبرید فرخ با طول دوره رشد ۹۵ روز از زودرسی قابل توجهی برای استفاده در کشت دوم برخوردار بود. اثر متقابل ژنوتیپ × تاریخ کاشت تنها برای ارتفاع گیاه و تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیکی معنی دار بود. نتایج این پژوهش نشان داد با توجه به عملکرد دانه و طول دوره رشد هیبریدهای مورد ارزیابی، هیبرید فرخ برای کشت دوم در مناطق معتدل سرد استان کرمانشاه مناسب می باشد.

Keywords:

آفتابگردان , هیبریدهای زودرس , رسیدگی فیزیولوژیکی , ارتفاع گیاه , عملکرد و اجزای عملکرد دانه