نقش حمایت اجتماعی ادراک شده در افزایش امید به زندگی کارکنان سازمان قطار شهری شیراز

امید یک شاخص حیاتی برای سلامت روان افراد است. اگرچه مطالعات متعددی عوامل موثر و پیش بینی کننده های امید را بررسیکرده اند، اطلاعات کمی در مورد نقش حمایت اجتماعی ادراک شده در توسعه امید وجود دارد. این مطالعه دو نقطه قوت منحصر بهفرد دارد. ابتدا، این مطالعه بررسی کرد که امید می تواند در طول سالهای اولیه خدمت کارکنان تغییر کند. با هدایت مدل تاثیراصلی حمایت اجتماعی، شبکههای اجتماعی تجربیات مثبت کلی را در اختیار کارکنان قرار داده شد تا سطح کلی شادی و ویژگی هایمثبت زندگی از جمله امید را بهبود بخشند. دوم، این مطالعه حمایت اجتماعی ادراک شده را به عنوان یک پیش بینی کننده احتمالیدر مسیر توسعه امید مورد بررسی قرار داد. شرکت کنندگان در مطالعه حاضر ۳۰۸ کارمند قطار شری شیراز بودند. امید و حمایتاجتماعی ادراک شده در سال اول خدمت، اواسط خدمت و زمان فعلی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل مدل پنل متقاطع برای آشکارکردن روابط مقطعی در سه نقطه زمانی و پایداری مسیر رگرسیون خودکار استفاده شد. از مدلهای رشد متغیر پنهان برای ارزیابیمسیر رشد امید و تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده بر تغییرات امید استفاده شد. نتایج نشان داد که امید در سه مقطع زمانی دررشد خطی قرار دارد. قابل ذکر است، یافته ها نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده به طور معناداری سطوح امید را در طولسال پیش بینی میکند و به شدت بر مسیر امید تاثیرگذار است.علاوه بر این، یک رابطه متقابل بین حمایت اجتماعی ادراک شده وامید وجود داشت. نتایج نشان داد که امید به عنوان یک جنبه مهم از عملکرد روانشناختی مثبتگرا، یک عامل پایدار انعطاف پذیردر کارکنان قطار شهری شیراز است و می تواند تحت تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده قرار گیرد. این مورد نقش حمایت اجتماعیدر امید را برجسته می کند، که پیامدهای عملی قابل توجهی بر برنامه های سلامت روان در بین کارکنان این سازمان دارد.

Keywords:

حمایت اجتماعی ادراک شده , امید , تفکر مسیر , تفکر عاملیت , روانشناختی مثبت گرا