نقش میانجی جامعه پذیری سازمانی در تاثیر هوش هیجانی بر اشتراک گذاری دانش در بخشداری های غرب استان مازندران

هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین تاثیر هوش هیجانی بر اشتراک گذاری دانش با نقش میانجی جامعه پذیری سازمانی در بخشداری هایغرب استان مازندران میباشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی میباشد. جامعه آماریتحقیق حاضر را کارکنان بخشداری های غرب استان مازندران تشکیل داده اند که تعداد آنها با توجه به اطلاعات جمع آوری شده۷۷۸ نفر میباشد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که طبق فرمول کوکران تعداد ۷۵۷ نفر حداقل می بایستبه عنوان نمونه آماری انتخاب شوند. به علت احتمال مخدوش شدن و یا عدم برگشت تعدادی از پرسشنامه های توزیع شده، تعداد۲۶۷ پرسشنامه توزیع شد که در نهایت ۲۶۵ پرسشنامه به صورت کامل جمع آوری گردید. روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ایمیباشد. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه هوش هیجانی دادرمن و کاجونیوس (۲۰۲۲) با پایایی ۰/۹۰۳، پرسشنامه اشتراک گذاری دانش یانگ و چن (۲۰۲۰) با پایایی ۰/۹۰۸ و پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی یانگ و چن (۲۰۲۰) با پایایی ۰/۸۹۳می باشد. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی به کمک نرم افزار SPSS و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزارLISREL انجام شد. یافته های تحقیق حاکی از این است که هوش هیجانی بر اشتراک گذاری دانش با نقش میانجی جامعه پذیریسازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین هوش هیجانی به صورت مستقیم بر اشتراک گذاری دانش و جامعه پذیری سازمانیتاثیر مثبت و معناداری دارد. جامعه پذیری سازمانی نیز بر اشتراک گذاری دانش تاثیر مثبت و معناداری دارد. با توجه به نتایجپیشنهاد شد بخش داران غرب استان مازندران، با دعوت از روانشناس به صورت ماهیانه در سازمان به کارکنان کمک نمایند تاتفکرات منفی خود را کنار بگذارند و در مورد مسائل مثبت فکر کنند.

Keywords:

هوش هیجانی , اشتراک گذاری دانش , جامعه پذیری سازمانی