اثر پرستاری از راه دور بر احساس تنهایی سالمندان

زهرا صفوی بیات ، نادره نادری روش ، ملیحه نصیری ، مجید دانشفر*  زمینه و هدف: یکی از مشکلات رنج آور در سالمندان، احساس تنهایی است و خلاء ارتباطات اجتماعی در بروز احساس تنهایی افراد نقش اساسی دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر پرستاری از راه دور بر احساس تنهایی سالمندان انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی میدانی روی ۱۰۰ سالمند بالای ۶۰ سال به روش نمونه گیری در دسترس از مراجعین به مراکز سلامت جامعه شهر گناباد طی سال ۱۳۹۶ انجام شد. سالمندان به صورت تصادفی در دو گروه ۵۰ نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. سپس پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه بررسی وضعیت شناختی سالمندان و پرسشنامه احساس تنهایی دهشیری تکمیل گردید. گروه مداخله تحت آموزش حضوری به مدت ۲ ساعت توسط پژوهشگر قرار گرفت. در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت و سالمندان مراقبت های روتین واحد بهداشت خانواده را دریافت کردند. بعد از انجام جلسه حضوری، تماس های تلفنی در گروه مداخله به مدت ۱۲ هفته توسط پژوهشگر انجام شد. یک ماه پس از اتمام مداخله مجددا پرسشنامه ها توسط دو گروه تکمیل و مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره احساس تنهایی سالمندان گروه مداخله و کنترل به ترتیب قبل از مداخله ۶۰.۸۲±۲۱.۰۷ و ۵۷.۴۸±۱۸.۷۶ و بعد از مداخله ۳۵.۰۶±۱۴.۲۰ و ۶۱.۴۰±۱۸.۷۲ تعیین شد. پس از مداخله اختلاف آماری معنی داری در کاهش نمره احساس تنهایی سالمندان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: پرستاری از راه دور بر کاهش میزان احساس تنهایی سالمندان موثر بود.

Keywords:

Telenursing , Aging , Loneliness , پرستاری از راه دور , سالمندی , احساس تنهایی