تاثیر پیش تیمار و محلول پاشی کود جلبک دریایی (Ascophyllum nodosum) بر بهبود رنگدانه ها، صفات کیفی و عملکرد دانه سویا حاصل از بذور فرسوده
Publish place: Plant Process and Function، Vol: 12، Issue: 56
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 152
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-12-56_003
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1402
Abstract:
این آزمایش به منظور بررسی اثر کود جلبک دریایی بر بهبود صفات فیزیولوژیکی سویا در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود طی دو سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ و ۹۹-۱۳۹۸ انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پیری تسریعشده در دو سطح (بذور شاهد و فرسوده) و کود جلبک در سه سطح (شاهد: بدون اعمال تیمار، پیشتیمار بذری و محلولپاشی برگی با غلظت ۳/۰ درصد کود جلبک) بودند. نتایج نشان داد که پیری تسریعشده در سال اول و دوم آزمایش موجب کاهش ۱۱/۱۵ و ۳۳/۱۳ درصدی میزان کلروفیل a در برگ گیاهان حاصل از این بذور شد. در هر دو سال آزمایش محلولپاشی کود جلبک در شرایط عادی و فرسودگی موجب افزایش معنیدار میزان کلروفیل a تا سطح معنیدار شد. اعمال پیری تسریعشده در بذور، بهترتیب موجب افزایش ۱۳/۳۵، ۴۶/۱۲ و ۲۲/۲۲ درصدی کاروتنوئید، فلاونوئید و آنتوسیانین در برگ گیاهان حاصل از این بذور شد. اعمال پیری تسریع شده موجب کاهش ۸۶/۰، ۹۰/۰ و ۱۸/۳۳ درصدی روغن دانه، پروتئین دانه و عملکرد دانه شد. حداکثر درصد روغن و پروتئین دانه نیز به ترتیب ۷۴/۱۹ و ۳۱/۳۸ درصد بود که به تیمارهای محلولپاشی و پیشتیمار بذری تعلق داشت. استفاده از کود جلبک بهصورت پیشتیمار بذری و محلولپاشی برگی بهترتیب موجب افزایش عملکرد دانه به میزان ۴۹/۳۶ و ۶۷/۲۱ درصد نسبت به شاهد شد. در نهایت میتوان پیشتیمار بذور با کود جلبک دریایی را جهت بهبود اثرات فرسودگی بذر و افزایش عملکرد دانه در گیاه سویا پیشنهاد نمود.
Keywords:
Authors
صفیه عرب
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
مهدی برادران فیروزآبادی
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
احمد غلامی
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
مصطفی حیدری
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahrood University of Technology, Shahrood, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :