ماهیت مرگ اندیشی از منظر قرآن و کتب مقدس

خداوند روح انسان را جاودانه قرارداده و انسان به واسطه ­ی مرگ با سیر تکاملی به سوی جهان آخرت انتقال می یابد. از این رو لازم است انسان خود را برای سرای جاودانه ­ی آخرت آماده کند. تحلیل های متفاوت درباره­ ی حقیقت و ماهیت مرگ، هراس از مرگ و یا عوامل کاستن وحشت از مرگ، تاثیر مستقیمی در معناداری زندگی دارد. این پژوهش درصدد پاسخگویی به این سوال است که از دیدگاه قرآن کریم و کتب مقدس، مفهوم مرگ­ اندیشی و حیات ابدی دارای چه ابعاد و آثار تربیتی بر زندگی انسان است. بررسی توصیفی - تحلیلی این مسئله نشان می دهد مفهوم مرگ­ اندیشی و حیات ابدی در قرآن و کتب مقدس به معنای اعتقاد به عدم فنا و نابودی، پس از زندگی دنیایی و اعتقاد به قیامت و عدم انکار آن است. ارزشمندی زندگی، انسان را به تفکر در آفرینش و هدفمندی آن و نیز ایمان به معاد و اعتقاد به جاودانگی فرامی خواند. توجه به ابعاد حیات اخروی، عدم غفلت از مرگ و... موجب می شود جهت زندگی مشخص شده، آمادگی برای انتقال به حیات ابدی میسر گشته و زندگی از چالش بی معنایی و پوچی رها شده، آرامش یاد الهی افزایش و مستقر گردد. لذا قرآن و کتب مقدس یاد مرگ و اعتقاد به قیامت را دارای آثاری تربیتی نظیر: از بین بردن زیاده ­خواهی، صبر بر مصائب، زنده ­دلی، بی اعتنایی به دنیا، آمرزش گناهان و... می داند.

Keywords:

قرآن کریم , کتب مقدس , مرگ اندیشی , حیات ابدی