رویکرد جرم شناختی حقوقی پیشگیری رشد مدار جرایم سایبری اطفال و نوجوانان با تاکید بر نهاد خانواده

کودکان و نوجوانان درصد قابل ملاحظه ای از جامعه آماری ایران را تشکیل می دهند و سن ارتکاب جرم در جرایم گوناگون در حال کاهش است، به گونه ای که سن مرتکبان برخی از جرایم متاسفانه به ۱۳ سال رسیده و کمیت آن نیز رو به گسترش است. با بررسی های به عمل آمده مشخص شده است که برخی از دانش آموزان بزهکار در حال تحصیل هستند و برخی نیز از آنان از مدارس اخراج شده اند. در این میان یکی از کارآمدترین پیشگیری ها خصوصا در سنین کودکی و نوجوانی پیشگیری رشد مدار می باشد. در بین بزهکاران سایبری، اخیرا در تمامی جهان شاهد افزایش چشمگیر اطفال و نوجوانان هستیم به ویژه در جوامع کمتر توسعه یافته، با عدم ارتقای فرهنگ و آموزش، فرصت هایی که فناوری های نوین به ارمغان آورده است، به تهدیدی جدی در فرآیند جامعه پذیری کودکان مبدل شده است که ضرورت این نوع پیشگیری را دو چندان می کند. یافته های تحقیق نشان می دهد که مشارکت و همکاری رسانه، خانواده و پلیس مدرسه موضوعی است که در راستای ارتقای کیفیت در اجرای برنامه های پیشگیری از بزهکاری اطفال پا به عرصه ظهور گذاشته است. اهمیت و نقش ایجاد چنین مشارکتی، خود محصول و زاییده ی اهمیت و جایگاه والای هر یک از این دو نهاد اجتماعی در بحث پیشگیری از بزهکاری اطفال می باشد. در نظریات مختلف جرم شناسی به پیشگیری هایی اشاره شده است. در نظریه خود کنترلی یا خود مهارگری بیان شده است کهخود افراد می تواند رفتارها و بینش های خود را کنترل کنند و از وجدان خود غافل نباشند پدید آمدن این ویژگی در افراد از سوی خانواده صورت می پذیرد و بایستی از طریق آنان رشد کند. مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی کار شده است و هدف از آن بررسی رویکردی حقوقی پیشگیری رشد مدار جرایم سایبری اطفال و نوجوانان با تاکید بر نهاد خانواده و ارائه راهکار مناسب می باشد.

Keywords:

جرایم سایبری , فضای سایبر , پیشگیری رشد مدار , اطفال و نوجوانان