بررسی توزیع پراکندگی آنتی ژن های گروه های خونی در بیماران تالاسمی اینترمدیت واهداکنندگان خون در شهر اصفهان، سال های ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳

چکید ه   سابقه و هدف   آنتی ژن های گروه های خونی شامل بیش از ۲۷۰ آنتی ژن واقع بر غشای گلبول های قرمز می باشند که ۱۱ گروه مهم، ۱۷۲ مورد از این آنتی ژن ها را در خود جای می دهند. عدم تطابق برخی از این آنتی ژن ها باعث بروز واکنش های همولیتیک (خصوصا در بیماران نیازمند به تزریق مکرر خون) می گردد. علیرغم نیاز کمتر بیماران تالاسمی اینترمدیت به تزریق خون، بروز واکنش های همولیتیک آلوایمیون در این افراد به مراتب بیش از مبتلایان به تالاسمی ماژور گزارش شده است. این مساله می تواند ناشی از اختلاف شیوع برخی فنوتیپ های گروه های خونی در این بیماران، در مقایسه با دیگر افراد جامعه باشد.   مواد وروش ها   مطالعه انجام شده توصیفی بوده و در این تحقیق گروه های خونی، Rh ، Kidd ، Kell ، MNSs ، Lutheran و Duffy در ۳۹ بیمار تالاسمی اینترمدیت (کل بیماران در دسترس) و ۱۵۰ فرد سالم (حداقل سه برابر جامعه اول) به روش ایمونولوژیک با استفاده از آنتی سرم های مربوطه تحت بررسی قرار گرفت. سپس توزیع پراکندگی آنتی ژن های فوق در دو گروه مذکور محاسبه و با استفاده از آزمون آماری کای دو (Chi-square) و آزمون دقیق فیشر (Fisher’s exact test) با یکدیگر مقایسه شدند.   یافته ها   توزیع پراکندگی آنتی ژن های گروه های خونی دربیماران تالاسمی اینترمدیت وافراد سالم در دومورد آنتی ژن های K و M تفاوت معنی داری داشت و در افراد بیمار بیشتر بود (۰۱/۰p< و ۰۰۰۵/۰p< ).   نتیجه گیری   علیرغم این که آنتی ژن K بسیار ایمونوژن می باشد، اما با توجه به شیوع بیشتر آن در بیماران تالاسمی اینترمدیت، تفاوت به دست آمده را نمی توان عامل شیوع بیش از پیش واکنش های آلوایمیون در این بیماران مطرح کرد. مطالعات تکمیلی از قبیل بررسی شیوع دیگر گروه های خونی و یا غربالگری و شناسایی نوع آنتی بادی های ایجاد شده متعاقب تزریق خون در بیماران تالاسمی اینترمدیت نه تنها می تواند در انتخاب خون مناسب تر برای این بیماران کمک نماید، بلکه قادر است در توجیه شیوع بیش از پیش واکنش های آلوایمیون در این بیماران نیز کمک کننده باشد. کلمات کلیدی: آ نتی ژن های گروه های خونی، تالاسمی ، واکنش های ایمنی

Keywords:

Blood group antigens , Thalassemia , Immunization , آنتی ژن های گروه های خونی , تالاسمی , واکنش های ایمنی