تحلیل فقهی حقوقی حق مصرف کننده فرآورده های خونی بر خبرویت

چکیده سابقه و هدف از آن جا که فرآورده خونی از زمان اهدای خون تا تزریق به بیمار باید در شرایط خاصی باشد، باید مراقبت های ضروری بر روی آن انجام شده و نظارت های مشخصی بر روی فرآورده های خونی محقق گردد. لذا باید کادر درمانی، از مهارت خاصی بهره مند باشند که در حقوق ایران و فقه امامیه دارای اهمیت فراوانی هست. هدف از این تحقیق، اثبات الزام وجود خبرویت در کارکنان انتقال خون بود. مواد و روش ها روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و مبتنی بر تحلیل کتابخانه ای مقررات قانونی و بیان فقهاست. لذا به علت کیفی بودن، نمونه گیری مشخصی ندارد. یافته ها در فقه امامیه باید به سه قاعده اشاره نمود که عبارتند از تحذیر(ارایه اخطارهای لازم به کادر درمانی و انتقال آموزش به بیماران دریافت کننده خون)، وجوب دفع ضرر محتمل(لزوم ارایه آموزش برای کاهش ضررهای احتمالی ناشی از جهل کادر طب انتقال خون) و نیز قاعده وجوب اعلام الجاهل فیما یعطی(باید به کادر درمانی در مورد خون هایی که در اختیار ایشان است، آموزش و آگاهی لازم ارایه گردد). نتیجه گیری مبانی مربوط به حق مصرف کننده بر خبرویت عبارتند از: لزوم جذب اشخاص آموزش دیده در مرکز مراقبت از خون، لزوم بهره مندی از نیروهای آموزش دیده در بخش تضمین کیفیت، ایجاد برنامه ارایه خدمات آموزشی عام برای تمامی کادر انتقال خون، لزوم ارایه آموزش به کمیته انتقال خون مرکز درمانی، تعهد پزشک ارشد به ارایه آموزش که این موارد را می توان از اساسی ترین مبانی حقوقی موجود در باب حق بر خبرویت کارکنان طب انتقال خون دانست.

Keywords:

Blood Transfusion , Blood Safety , Blood Banks , انتقال خون , سلامت خون , بانک های خون