علل و مدت بستری بیماران و میزان مرگ ومیر در بخش های مراقبت ویژه در استان مرکزی

اهداف: از آنجا که در مورد علل مرگ­ومیر و ارتباط مدت بستری با بروز عوارض اختلاف نظر وجود دارد، این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی علل بستری، عوارض و مرگ­ومیر بیماران بستری در بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های استان مرکزی انجام شد. روش ­ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۹۸۱ بیمار که در سال ۱۳۸۷ در بخش­های مراقبت ویژه استان مرکزی بستری شده بودند وارد مطالعه شدند. وضعیت عصب­شناختی، تنفسی، همودینامیک، علایم حیاتی و ضایعات فیزیکی بدن بیمار مورد بررسی قرار گرفت و به­طور دقیق در چک­لیست ثبت شد. در هنگام ترخیص از بخش یا فوت بیماران، بررسی پایانی از نظر علایم و نشانه­های بیماری انجام شد. داده ­ها با نرم­افزار آماری SPSS ۱۱ و آزمون­های رگرسیون لجستیک، نسبت شانس و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها: شایع­ترین علت مرگ (۱/۲۸%) آریتمی­های قلبی، بیشترین علت بستری بیماران، تصادف (۶/۱۲%) و کما (۱/۱۲%) بود. عارضه غالب در بین عوارض تنفسی در تمام بخش­های مراقبت ویژه، عفونت بود. میانگین مدت بستری بیماران مورد مطالعه ۷ روز بود. نتیجه­گیری: تصادف و بیماری­های قلبی دو علت شایع بستری و مرگ در بخش­های مراقبت ویژه است.

Keywords:

کلیدواژه ها , علت بستری , بخش مراقبت ویژه , مدت بستری , مرگ ومیر