بررسی میزان شیوع بیماری لپتوسپیروز و سروتیپ های آن در دامهای استان گیلان

بیماری لپتوسپیروز یکی از مهمترین بیماریهای عفونی قابل انتقال بین انسان ودام در استان گیلان بوده که بوسیله سروتیپ های لپتوسپیرا ایجاد می شود. در اینبررسی ۸۰۰ نمونه سرم خون از ورید وداج دامها از سه منطقه مرکزی، شرق وغرب گیلان جم ع آوری شد و با روش میکروآگلوتیناسیون مورد سنجش قرار گرفت. در ۱۸۲ نمونه ۲۲/۷۵ درصد آلودگی به لپتوسپیرا مشاهده شد. ۵ سروتیپ گریپوتیف وزا، ایکتروهموراژیه، پومونا، سجروهاردجو و کانیکولا مورد شناسایی قرار گرفت . سروتیپ گریپوتیفوزا با ۳۶/۳۳ درصد غالب بود . از نظر تیتر عیارسنجی بیشترین فراوانی ۴۵/۹ درصد در تیتر ۱:۲۰۰ مشاهده گردید میزان آلودگی در پیربازار رشت (منطقه مرکزی)، لاهیجان و سیاهکل (شرق یلان)، صومعه سرا (غرب گیلان ) به ترتیب ۳۲/۵۸, ۲۸ ,۲۶/۳ درصد بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار مشاهده نگردید (P>۰.۰۵) میزان آلودگی به لپتوسپیروز در سنین مختلف، جنس و فصول سال مورد ارزیابی قرار گرفت بیشترین فراوانی در سن ۴-۳ سالگی ۲۹% جنس ماده ۲۴/۴۶% فصل بهار ۲۹/۳۶% بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار مشاهده نشد (P>۰.۰۵)

Keywords:

لپتوسپیروز , سروتیپ , میزان شیوع , دامهای اهلی