مطالعه تجربی تغییرات ناشی از مسمومیت حاد سرب در یک دوره ۴۸ ساعته در آبشش ماهی زبرا (Danio rerio) تغذیه شده با لاکتوباسیلوس فرمنتوم (Lactobacillus fermentum)

وجود زیست یارها در رژیم غذایی جانوران منجر به افزایش  سطح ایمنی در آنها می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل غذایی باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم به عنوان زیست یار بر کاهش آسیبهای بافتی ناشی از دوز کشنده سرب در آبشش ماهی زبرا بوده است. برای این منظور ۳۶۰ قطعه ماهی زبرا به دو گروه تقسیم و برای مدت ۶۰ روز با غذای تجاری (گروه کنترل)  یا غذای تجاری بهبود یافته با زیست یار ( گروه آزمون) تغذیه شده اند. پس از این زمان هر دو گروه در مجاورت ۳/۰ میلی گرم بر لیتر سرب قرار گرفته و زنده مانی، جذب فلز در بافتهای کبد و آبشش و تغییرات بافتی آبشش آنها در مدت ۴۸ ساعت مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس نتایج، ماهی های های گروه آزمون نسبت به گروه کنترل بیش از ۲۴ ساعت قادرند دوز کشنده سرب را تحمل کنند. طی ۴۸ ساعت مسمومیت، میزان جذب فلز در هر دو بافت کبد و آبشش برای گروه آزمون به صورت قابل توجهی کمتر از گروه کنترل بوده و بعلاوه آسیبهای بافتی شامل دیلاتاسیون وریدی، فیوژن لاملا و تلانژکتازی نیز در گروه آزمون به صورت معنی داری کمتر از گروه کنترل بوده و هایپرپلازی سلولهای پوششی نیز در آنها مشاهده نشده است. به این ترتیب می توان گفت که تغذیه با زیست یار می تواند اثرات سمی ناشی از دوز کشنده سرب را در ماهی به مقدار قابل توجهی کاهش دهد.

Keywords:

سرب , دوز کشنده , زیست یار , لاکتوباسیلوس فرمنتوم , ماهی زبرا