بررسی اثر ضد میکروبی نانوسیال بر پایه عصاره سریش و نانو ذره اکسید روی

چکیده پژوهش حاضر با هدف ارزیابی­ ­اثر ضدمیکروبی نانوسیال بر پایه عصاره اتانولی­سریش­در­شرایط­آزمایشگاهی در برابرسه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی، سالمونلا آنتریکا ­انجام شد. عصاره­گیاه­ سریش به روش خیساندن به دست آمد و برای تعیین اثر ضدباکتریایی آن ­از روش انتشار ­دیسک­ درسه غلظت mg/ml ۲۰۰، ۲۵۰ و ۳۰۰ برای عصاره­ اتانولی­گیاه ­و غلظت ppm۱۰۰۰ برای نانوذره­اکسید ­روی استفاده شد. نتایج نشان داد که عصاره اتانولی گیاه سریش بدون نانوذره دارای هاله عدم ­رشد­ نبود اما با افزودن نانو ذره ­اکسید روی به ­عصاره ­گیاه ­هاله عدم رشد مشاهده گردید که بزرگترین آن ۲۳ میلی­متر بود. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) با استفاده از روش رقیق سازی میکروبراث تعیین گردید. در این آزمون عصاره گیاه بر پایه نانوذره ­اکسید روی بالاترین اثرات بازدارندگی(۵/۱۲ میلی­گرم برمیلی­لیتر) و کشندگی (۲۵ میلی­گرم­ برمیلی­لیتر) در برابر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس از خود نشان داد. از نتایج چنین برمی آید که عصاره اتانولی­هرچند­ دارای خاصیت مهارکنندگی و کشندگی­نبود لیکن با افزودن نانوذره­اکسید­روی امکان بکارگیری آن جهت کنترل پاتوژن ها و به عنوان نگهدارنده طبیعی درصنایع داروسازی و غذایی قابل استفاده است.

Keywords:

خواص ضدمیکروبی , عصاره سریش , نانوذره , اکسید روی