بررسی تاثیر مهارت های مدیریتی بر اجرای برنامه جانشین پروری با نقش تعدیل گری تجربه کاری کارکنان در شعب سازمان تامین اجتماعی شهر تبریز

برنامه ریزی جانشین پروری از مهم ترین چالش هایی است که سازمانها با آن روبرو هستند. فرآیند جانشین پروری یک طرح اجرایی مشخص و روشمندی است که به منظور تضمین تداوم رهبری سازمان در همه مشاغل کلیدی، از طریق توسعه فعالیت هایی که کارکنان مستعد را از درون سازمان تامین می کند؛ انجام می پذیرد که توسعه این فعالیت ها منوط به مطلوب بودن مهارتهای مدیریتی مدیران است . این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارتهای مدیریتی بر اجرای برنامه جانشین پروری با درنظرگرفتن نقش تعدیل گری تجربه کاری با استفاده از چارچوب نظری بهزاد ابوالعلایی و عباس غفاری در ۹ بعد تدوین شد. بدین منظور دو فرضیه اصلی و هجده فرضیه فرعی تدوین و اطلاعات موردنیاز جهت تحلیل فرضیه ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان، ۱۹۶ نفر انتخاب گردید. به منظور بررسی روایی ، از تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی فرضیه های تحقیق ، روابط بین متغیرها و تعمیم نتایج به دست آمده از نمونه به جامعه آماری تحقیق ، از مدلیابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردیده که ابتدا مدل اندازهگیری (برای بررسی وزنها و بارهای عاملی متغیرهای مکنون ) و سپس مدل ساختاری (برای بررسی ضرایب مسیر بین متغیرهای مکنون ) تحلیل و تفسیر شده است . بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی فرضیه ها، نتیجه گرفته شد که تمامی مهارتهای نه گانه ، رابطه مستقیم و معنی -داری با متغیر وابسته داشته که از بین آنها، مهارتهای : نگاه مثبت و خوشبینانه به منابع انسانی و شایسته سالاری و شایسته -گزینی ، دارای بیشترین تاثیر می باشند. همچنین مشخص گردید که تجربه کاری در رابطه فوق دارای نقش تعدیل گری مثبت و افزایشی می باشد.

Keywords:

مهارتهای مدیریتی , جانشین پروری , تجربه کاری , PLS