تولید آبکافته زیست فعال از گلوتن گندم با عصاره گیاه کارده

در این تحقیق از عصاره گیاه کارده، جهت تولید پپتیدهای زیست فعال از گلوتن گندم استفاده گردید و خواص بیولوژیکی و خواص عملکردی اجزای تولیدی بررسی گردید. نتایج نشان داد گیاه کارده در pH ۵ و دمای ۴۵ درجه دارای بالاترین میزان فعالیت خود (۳/۷ U/ml) می باشد. تمامی پپتیدها خواص ضداکسایشی مطلوبی داشتند ولی پپتیدهای با وزن مولکولی کمتر از ۳ کیلودالتون دارای بالاترین خواص ضداکسایشی بودند. این پپتیدها قابلیت مهارکنندگی رادیکال های DPPH (mol TE/g ۶۴µ/۲ ۸۵±/۶۵) و ABTS• ( µ mol TE/g  ۰۵/±۲ ۸۱/۲۹۵) را دارند و جز کوچکتر از ۱۰۰ کیلودالتون دارای کمترین خاصیت ضد اکسایشی است. جز F۲ با داشتن ۴۸/۰ ±۳/۸۶ و پس از آن جز F۳ با داشتن ۱۱/۳ ±۳/۷۶ توانایی مهار آنزیم ACE را داشت. آبکافته های F۱ (با وزن مولکولی کمتر از ۳ کیلودالتون) دارای قدرت بازدارندگی بر تمامی باکتری های مورد بررسی را داشت در حالیکه F۴ اثری بر رشد پاتوژن ها نداشت. خواص عملکردی نشان داد که حلالیت آبکافته ها در محیط اسیدی  در تمامی نمونه ها کاهش یافت و در PH  ۴و ۷ با افزایش وزن مولکولی میزان حلالیت نمونه ها افزایش معناداری پیدا کرد، همچنین با افزایش وزن مولکولی، قدرت ایجاد امولسیون کاهش می یابد ولی قدرت تشکیل کف و پایداری امولسیون و کف افزایش می یابد. نتایج نشان می دهد که آبکافته های تولیدی گلوتن حاصل از ضایعات کارخانجات تولید نشاسته، پتانسیل بالایی جهت استفاده در سایر صنایع را داراست.

Keywords:

Biarum carduchcorum , Hydrolysate , Gluten , Biological properties , Functional properties , گیاه کارده , آبکافته , گلوتن , خواص بیولوژیکی , خواص عملکردی.