اثر اسانس های پونه، آویشن و رزماری در مقایسه با ترشیو بوتیل هیدروکینون بر ویژگی های کیفی روغن سیاه دانه در طی نگهداری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 127
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-18-116_016
تاریخ نمایه سازی: 3 آذر 1402
Abstract:
علیرغم اینکه آنتی اکسیدان های سنتزی در پایداری روغن ها در مقابل اکسیداسیون موثر عمل میکنند، اما اثرات منفی آنها بر سلامت مصرف کنندگان مورد بحث و استفاده از آنها در حال محدود شدن است. بنابراین، استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی همچون اسانس برخی از گیاهان رو به افزایش است. در این پژوهش، اثر سه نوع اسانس گیاهی پونه، آویشن و رزماری به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی در غلظتهای ۲۵۰، ۵۰۰، ۷۵۰ و ppm۱۰۰۰ و آنتی اکسیدان سنتزی هیدروکینون ترشیو بوتیل (TBHQ) در غلظت ppm ۱۰۰ بر ویژگیهای کیفی روغن سیاهدانه (شاخص OSI، عدد پروکسید، عدد اسیدی و مقدار تیموکینون) در روزهای تولید، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عدد پروکسید به ترتیب مربوط به روغن بدون آنتیاکسیدان ( meqO۲/kg oil۱۳/۶۱) و روغن حاوی ppm۷۵۰ اسانس رزماری (meqO۲/kg oil ۷/۷) بود. همچنین نتایج نشان داد که نمونههای روغن از لحاظ اسیدیته تفاوت معنی داری (۰۵/۰>p) با هم نداشتند. تیموکینون بعنوان ماده موثره روغن سیاهدانه در روغنهای حاوی اسانس گیاهی بهتر حفظ شد، بصورتی که بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب مربوط به روغن حاوی ppm ۵۰۰ اسانس رزماری (ppm ۱۶۸۴) و روغن بدون آنتیاکسیدان (ppm ۱۲۳۰) بود. در کل نتایج نشان داد که میتوان برای پایدارسازی روغن سیاهدانه و حفظ ویژگیهای آن از بین اسانسها، اسانس رزماری بهترین کارایی را داشت و در غلظت ppm ۷۵۰ میتوان به جای TBHQ استفاده کرد.
Keywords:
Authors
Roghayeh Soltani
Ph.D Student, Department of Food Science and Technology, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran.
Sodeif Azadmard Damirchi
Department of Food Science and Technology, Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran
Mehdi Gharakhani
Department of Food Science and Technology, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran
Mohammadali Torbati
Department of Food Science and Technology, Faculty of Nutrition and Food Science, Tabriz University of Medical Sciences
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :